Fiodor Kuzniecow

Z Wikipedii

Fiodor Fiedotowicz Kuzniecow (ros. Кузнецов Федор Федотович) (ur. 19 września 1904, zm. 1979) - wysoki radziecki oficer wojskowy, generał pułkownik, szef wywiadu wojskowego GRU od 1945 do 1947 roku.

Urodził się 19 września 1904 (6 września 1904 jul.), we wsi Pritykino guberni riazańskiej w Rosji. Był robotnikiem w Moskwie i od 1926 aktywnym działaczem partii bolszewickiej, gdy w 1938 roku powołano go do wojska na stanowisko szefa kadr Zarządu Politycznego Komisariatu Obrony, a następnie zastępcę naczelnika Zarządu. Zajmował to stanowisko podczas czystek stalinowskich w Armii Czerwonej, flocie i w wywiadzie wojskowym GRU, w przeprowadzaniu których odegrał istotną rolę. W czasie ataku Niemiec na ZSRR 22 czerwca 1941 roku, Kuzniecow zajmował stanowisko zastępcy szefa Głównego Wydziału Propagandy i Agitacji (dawnego Zarządu Politycznego). W 1943 roku został szefem niezależnego od GRU Zarządu Wywiadu Sztabu Generalnego i zastępcą szefa Sztabu Generalnego. Brał udział w organizowaniu konferencji Churchilla, Roosevelta i Stalina w Teheranie w 1943 roku, po której został mianowany do stopnia generała pułkownika, a także w Jałcie i w Poczdamie w 1945 roku. W lipcu 1945 roku, po reorganizacji służb wywiadowczych w jedną, zastąpił na stanowisku szefa GRU Iwana Iliczowicza. Zajmował to stanowisko do 1947 roku, kiedy to został zastąpiony przez Nikołaja Trusowa. W 1949 roku Kuzniecow został szefem Głównego Zarządu Politycznego, zajmował to stanowisko do śmierci Józefa Stalina, czyli do 1953 roku. Po śmierci Stalina został przeniesiony na niższe stanowisko szefa Głównego Zarządu Kadr Ministerstwa Obrony, następnie w latach 1957-59 był komendantem Wojskowej Akadami Politycznej im. Lenina. Karierę swoją zakończył jako członek Rady Wojennej i naczelnik Zarządu Politycznego Północnej Grupy Wojsk. W lipcu 1969 roku przeszedł na emeryturę.