Francis Picabia

Z Wikipedii

Francis Picabia, właśc. Francis-Marie Martinez Picabia (ur. 28 stycznia 1879 w Paryżu, zm. 30 listopada 1953 w Paryżu) – znany malarz i poeta francuski. Matka była Francuzką, a ojciec, hiszpańskiego pochodzenia, był pracownikiem ambasady Kuby w Paryżu.

Picabia kształcił się w paryskich uczelniach artystycznych, a w latach 1903-1908 znajdował się pod wpływem impresjonistów (Sisley). Od 1909 r. wpływ ma niego zaczęli wywierać kubiści. W latach 1911-1912 dołączył do grupy mającej swoje spotkania w wiosce Puteaux w atelier Jacques'a Villona: Apollinaire, Gleizes, La Fresnaye, Léger, Metzinger. Zaowocowało to stworzeniem grupy Section d'Or. Picabia znał dobrze Marcela Duchampa.

W latach następnych Picabia odegrał znaczącą rolę w ruchu dadaistycznym. Przebywał kilkakrotnie w Nowym Jorku, gdzie był jednym z animatorów dadaizmu – razem z Duchampem założyli czasopismo "291". Później przebywał w Barcelonie, Zurychu i Paryżu gdzie kontynuował swoje związki i dokonania w ruchu dadaistycznym. W 1921 r. ostatecznie zerwał z dadaizmem, co ogłosił w piśmie "Cannibale". Po tym przez pewien czas, do 1925 r., związał się z surrealizmem.

Przed końcem II wojny światowej powrócił do Paryża i zajął się malarstwem abstrakcyjnym i poezją.

W 1949 r. w Paryżu w galerii René Drouin odbyła się wielka retrospektywna wystawa dzieł Francisa Picabii.