Franciszek Strynkiewicz
Z Wikipedii
Franciszek Strynkiewicz (ur. 15 września 1893 w Mogielnicy, zm. 20 listopada 1996 w Warszawie) - polski rzeźbiarz.
Ukończył w 1927 studia w Warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych (obecnie Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie), będąc uczeniem Tadeusza Breyera. Przez wiele lat pracował na ASP jako asystent, następnie od 1946 do 1963 jako profesor. W latach 1947-1951 oraz 1957-1959 był rektorem tej uczelni.
[edytuj] Wybrane prace
- popiersie Waleriana Łukasińskiego (1927)
- głowa Chinki (1928)
- popiersie Józefa Piłsudskiego
- cykl martyrologiczny "Oświęcim" (1945-1952)
- "Na mecie" (1948)
- "Matka i dziecko" (1960)
- "Pokolenia" (1965-1967)
Jest także autorem pomników i rzeźb nagrobnych, w tym pomnika nagrobnego Żwirki i Wigury na Cmentarzu Powązkowskim (1934) i pomnika Adama Mickiewicza w Gliwicach.
Do jego uczniów należą Kazimierz Gustaw Zemła i Barbara Zbrożyna.
[edytuj] Zobacz też
- M. Lewańska (red.) Franciszek Strynkiewicz. Stulecie urodzin rzeźbiarza, Wydawnictwo Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Warszawa 1993
- Biogram Franciszka Strynkiewicza na stronie gminy Mogielnica