Franz Xaver Kraus

Z Wikipedii

Franz Xaver Kraus (ur. 27 września 1903, zm. 28 stycznia 1948) - zbrodniarz hitlerowski, jeden z funkcjonariuszy SS pełniących służbę w obozach koncentracyjnych oraz SS-Sturmbannführer.

Urodzony w Monachium, był członkiem NSDAP od 1931 i SS od 1932. Do Waffen-SS wstąpił w 1939. Ukończył szkołę handlową, a z zawodu był oficerem administracji wojskowej. Należał do starej kadry pracowników obozów koncentracyjnych, w których pełnił służbę już od 1935 (m. in. w Esterwegen, Lichtenburgu i Oranienburgu), a następnie w Głównym Inspektoracie Obozów Koncentracyjnych. Za swoją służbę uzyskał kilka odznaczeń, w tym wojenny krzyż zasługi II klasy z mieczami. Pod koniec 1944 skierowany został do obozu Auschwitz-Birkenau jako oficer informacyjny SS. Pełnił także obowiązki kierownika obozu w Birkenau.

Podczas krótkiej swojej służby w Auschwitz, Kraus dał się poznać jako człowiek okrutny i złośliwy wobec więźniów. Brał udział w eksterminacji Żydów w komorach gazowych, a także zamordował kilku więźniów podczas ewakuacji obozu. Poza tym nieustannie bił i szykanował więźniów.

Po wojnie został oskarżony w pierwszym procesie oświęcimskim. Najwyższy Trybunał Narodowy w Krakowie skazał Krausa na karę śmierci. Wyrok wykonano przez powieszenie w krakowskim więzieniu Montelupich.

[edytuj] Źródła

• Cyprian T., Sawicki J., Siedem wyroków Najwyższego Trybunału Narodowego, Poznań 1962