Frederick William Faber

Z Wikipedii

Frederick William Faber (ur 28 czerwca 1814 w Calverley (Yorkshire), zm. 26 września 1863), angielski pisarz i teolog anglikański, a później katolicki.

Jego dziadek, Thomas Faber, był wikarym w Yorkshire. Faber ukończył gimnazjum w Harrow oraz Balliol College w Oksfordzie i Uniwersytet Oksfordzki, gdzie studiował teologię. W 1839 przyjął święcenia anglikańskie, zostając proboszczem w Ambleside. W poglądach teologicznych był zwolennikiem Johna Newmana, późniejszego konwertyty i kardynała katolickiego. Faber pozostając anglikaninem, zbliżył się do kościoła katolickiego, m.in. został w 1843 przyjęty na prywatnej audiencji przez papieża Grzegorza XVI. 17 listopada 1845 przeszedł na katolicyzm. W 1847 otrzymał święcenia kapłańskie, rok później wstąpił do zgromadzenia Oratorianów, następnie pracował w Londynie. Był m.in. założycielem bractw Krwi przenajświętszej i św. Patryka. W 1854 otrzymał od papieża Piusa IX tytuł doktora teologii.

[edytuj] Twórczość

W Wielkiej Brytanii Faber jest znany jako twórca pieśni i poezji religijnych. Pisał także prace na temat życia duchowego. Do książek Fabera wydanych w Polsce należą:

• O samozakłamaniu (Self-Deceit)
• Przenajświętszy Sakrament, czyli dzieła i drogi Boże (The Blessed Sakrament)
• Postęp duszy czyli wzrost w świętości (Growth of Holiness)

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Postęp duszy czyli wzrost w świętości - polski przekład z 1934 oraz biografia]
• Wpis w Catholic Encyclopedia (en)
• Biografia Fabera na stronach diecezji anglikańskiej (en)