Furious Angels

Z Wikipedii

Furious Angels
Album studyjny Rob Dougan
Wydany	lipiec 2002 wersja 1CD czerwiec 2003 wersja 2CD
Nagrywany	1995, 1998-2002
Gatunek	muzyka elektroniczna trip hop Muzyka poważna
Długość	71:10 +53:43 (CD#2)
Wytwórnia	BMG / Cheeky Records Warner Bros. Records / Reprise Records
Producent	Rob Dougan
Płyta po płycie
–	Furious Angels (2002)	–

Furious Angels – debiutancki album Roba Dougana, wydany w połowie 2002 w Wielkiej Brytanii i w połowie 2003 w USA i Europie. W 2004 był nominowany do Grammy w kategorii Best Boxed or Special Limited Edition Package (Najlepsze wydawnictwo w formie boxu lub specjalna edycja limitowana).

Spis treści 1 Opis albumu 2 Lista utworów 2.1 CD #1 2.2 CD #2 (wersje instrumentalne) 3 "Clubbed to Death" 4 Użycie piosenek z albumu 4.1 Filmy 4.2 TV 4.3 Reklamy 4.4 Gry 5 Przypisy

[edytuj] Opis albumu

Furious Angels zostało wydane jako jednopłytowy album z 14 utworami w edycji światowej i 15 w edycji brytyjskiej, z utworami zawierającymi ścieżki wokalne.

Później wydano jako album dwupłytowy, z jednym dyskiem zawierającym wszystkie 15 piosenek i drugim zawierającym 10 wersji instrumentalnych piosenek z pierwszej płyty, a także 2 teledyski. Wydano także specjalną edycję z książeczką zawierającą teksty i zdjęcia ^[1].

Album został stworzony, wyprodukowany i w większości sfinansowany przez samego Roba, głównie dzięki pieniądzom zarobionym na sprzedaży utworów z niego do filmów i reklam.

[edytuj] Lista utworów

[edytuj] CD #1

1. "Prelude" (0:43)
2. "Furious Angels" (5:56)
3. "Will You Follow Me?" (3:50)
4. "Left Me for Dead" (4:34)
5. "I'm Not Driving Anymore" (4:34)
6. "Clubbed to Death (Kurayamino variation)" (7:29)
7. "There's Only Me" (5:37)
8. "Instrumental" (4:28)
9. "Nothing at All" (6:32)
10. "Born Yesterday" (5:20)
11. "Speed Me towards Death" (4:33)
12. "Drinking Song" (3:59)
13. "Pause" (0:33)
14. "One and the Same (Coda)" (5:46)
15. "Clubbed to Death 2" (7:07)

[edytuj] CD #2 (wersje instrumentalne)

1. "Will You Follow Me? [instrumental]" (4:34)
2. "Furious Angels [instrumental]" (6:04)
3. "Left Me for Dead [instrumental]" (4:42)
4. "I'm Not Driving Anymore [instrumental]" (4:34)
5. "There's Only Me [instrumental]" (5:36)
6. "Instrumental " – (4:30)
7. "Nothing at All [instrumental]" (5:54)
8. "Born Yesterday [instrumental]" (7:33)
9. "Speed Me Towards Death [instrumental]" (4:30)
10. "One and the Same (Coda) [instrumental]" (5:46)

[edytuj] "Clubbed to Death"

Podtytuł "Kurayamino mix" w japońskim oznacza "mroczny mix" (クラヤミ - kurayami - mrok, ノ - no - sufiks nadający formę dopełniacza). Jest to mix Dougana w stylu dramatycznym, inspirowany japońskimi "mrocznymi" pisarzami takimi jak Yukio Mishima i Yasunari Kawabata.^[2]

Krótkie smyczkowe intro jest zapożyczone z Enigma Variations Edwarda Elgara. Z drugiej strony, wbrew plotkom, partie pianina nie są zapożyczone od Elgara, zostały skomponowane i zagrane przez Dougana. Widoczne są inspiracje Elgarem (głównie z "Tematu", "Wariacji 1" i "Wariacji 12").

Klasyczna część "Clubbed to Death 2" jest zbudowana wokół "4 preludium e-moll" (opus 28) Fryderyka Chopina. "Clubbed to Death 2" zawiera linię pianina zagraną w filmie "The Amazing Mr. X" z 1948 (utwór "Chopin - Prelude in E minor, Op. 28, no. 4").

Artysta wielokrotnie wykorzystuje wariacje tego samego motywu muzycznego. Dla przykładu pomiędzy utworami Furious Angels i Clubbed to Death można znaleźć wiele podobieństw.

[edytuj] Użycie piosenek z albumu

Wiele utworów z albumu zostało sprzedanych m.in. do filmów i reklam ^[3]. Uważa się, że Furious Angels jest drugim po Play Moby'ego tak bardzo wyprzedanym do celów komercyjnych albumem.

[edytuj] Filmy

• "Clubbed to Death":
  • Clubbed to Death (Lola) (1996)
  • The Matrix (1999)
  • trailer Beyond Borders (2003)
  • trailer Blade Trinity (2004)
  • trailer Ultraviolet (2006)
  • trailer Catch a Fire (2006)
• "I'm Not Driving Anymore" w Driven (2001)
• "I'm Not Driving Anymore [instrumental version]" w trailerze The Matrix Reloaded
• "Furious Angels [instrumental version]" i "Château" w The Matrix Reloaded (2003)
• "One and the Same" w One Perfect Day (2004)
• "World Industries: Round 2: Rodney Mullen versus Daewon Song" (1999)

[edytuj] TV

• "I'm Not Driving Anymore" - jako temat brytyjskich wersji Law & Order i Law & Order: Special Victims Unit, a także podczas Y Clwb Rygbi na S4C.
• "There's Only Me" - jako temat brytyjskiej wersji Law & Order: Criminal Intent
• "Born Yesterday" - użyty w 216. odcinku CSI
• "Will You Follow Me?" - użyty jako podkład w powtórkach z australijskiego Rugby League State of Origin
• "Clubbed to Death" - użyty w odcinku Doctor Who Confidential
• "Left Me For Dead" - użyty w Ski Sunday na BBC Sports
• "Clubbed to Death" (pierwsza część) - użyty w Match of the Day na BBC Sports
• W Top Gear użyto "Speed Me Towards Death (Instrumental)", "Clubbed to Death", "I'm Not Driving Anymore (Instrumental)", "Left Me For Dead", "Born Yesterday" i "Château"
• "Clubbed to Death" - kilkukrotnie użyty przez Channel Ten podczas transmisji z Australian Football League Finals Series w 2002 i 2003
• "Clubbed to Death" - stał się szablonowym utworem używanym w niezliczonej ilości brytyjskich programów telewizyjnych

[edytuj] Reklamy

• Caffery's stout ale
• Audi ("Clubbed to Death 2" w reklamie Audi A8)
• Mitsubishi ("Clubbed to Death" w reklamie z 1998 Mitsubishi Eclipse)
• Sky Movies
• Royal Mail
• Nissan Maxima
• Lincoln LS "Surprising Journey" (zmodyfikowana wersja "Clubbed to Death 2")
• Nike ("Clubbed to Death")

[edytuj] Gry

• Grand Prix 3 ("Furious Angels", wersja instrumentalna)

Przypisy