Głowaczów (województwo mazowieckie)

Z Wikipedii


Głowaczów
Województwo	mazowieckie
Powiat	kozienicki
Gmina	Głowaczów
Położenie	51° 37' N 21° 19' E
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności	780
Strefa numeracyjna (do 2005)	48
Kod pocztowy	26-903
Tablice rejestracyjne	WKZ
Położenie na mapie Polski Głowaczów

Głowaczów – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie kozienickim, w gminie Głowaczów. Położona na trasie między Warką a Kozienicami, otoczona Puszczą Kozienicką i Puszczą Stromiecką.

Miejscowość jest siedzibą gminy Głowaczów. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa radomskiego.

[edytuj] Historia

Założone w 1445 przez Sędziwoja Leżeńskiego Głowacza herbu Nałęcz, na gruntach wsi Leżenice, za zezwoleniem księcia mazowieckiego Bolesława, na prawie chełmskim. Kolejnymi dziedzicami Głowaczowa byli Leżeńscy i Boscy wraz z rodziną Ostrorogów. W bitwie pod Lipą koło Głowaczowa 15 lutego 1864 poniósł klęskę oddział powstańczy "Dzieci Warszawy" pod dow. por. Pawła Gąsowskiego. We wrześniu 1939 toczyły się tu walki oddziałów osłaniających wycofującą się za Wisłę armię "Prusy". Na początku XX w. prowadzone były prace archeologiczne m.in. "Na Trawce" koło młyna, gdzie odnaleziono pozostałości po pogańskim cmentarzysku (kultura Przeworska) z I i II w. przed Chrystusem.

[edytuj] Parafia Głowaczów

Pierwotny kościół drewniany, wg tradycji założony był w 1390 r. przez Jana z Leżenic Głowacza.
W 1445 r., gdy powstało miasto, powstał drugi kościół pw. Św. Wawrzyńca.
Obydwa kościoły zostały zniszczone przez Szwedów. W roku 1675 został wybudowany nowy kościół, ufundowany przez biskupa Tomasza Leżeńskiego. Świątynia ta przetrwała do 1944 r., kiedy to została wysadzona w powietrze przez Niemców.

Obecny kościół został wybudowany w latach 1956-1966 wg projektu Władysława Pieńkowskiego. Świątynia jest przejawem szukania stylu narodowego w architekturze. Budowniczym kościoła był ks. Stanisław Sikorski