Galina Woskobojewa
Z Wikipedii
| Galina Woskobojewa | |
 |
|
| Państwo |  Rosja |
| Miejsce zamieszkania | Moskwa |
| Data urodzenia | 18 grudnia 1984 |
| Miejsce urodzenia | Moskwa |
| Wzrost | 183 cm |
| Waga | 67 kg |
| Gra | praworęczna |
| Status profesjonalny | 2002 |
| Zakończenie kariery | aktywna |
| Trener | Eugenia Maniokowa |
|
|
|
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 84 (28 sierpnia 2006) |
| Australian Open | 2r (2006) |
| Roland Garros | 2r (2008) |
| Wimbledon | nie startowała |
| US Open | 1r (2006) |
|
|
|
| Wygrane turnieje | 0 |
| Najwyżej w rankingu | 31 (29 stycznia 2007) |
| Australian Open | QF (2007) |
| Roland Garros | 2r (2005) |
| Wimbledon | 2r (2006) |
| US Open | 3r (2006) |
Galina Woskobojewa, ros. Галина Олеговна Воскобоева (ur. 18 grudnia 1984 w Moskwie) – rosyjska tenisistka. Od 2002 roku tenisistka zawodowa.
W 2001 roku Galina zdobyła pierwszy turniejowy tytuł ITF w grze podwójnej razem z Julianą Fedak, a miało to miejsce w Bukareszcie. Po uzyskaniu statusu profesjonalnego wystąpiła w pierwszych zawodowych kwalifikacjach do imprez w Moskwie, Bogocie i Casablance. Razem z Wierą Duszewiną zdobyła tytuł debla ITF w Sofii.
Również w 2003 triumfowała w turniejach ITFowskich, w Cagnes-sur-Mer u boku Duszewiny, a w Hull w parze z Bułykiną. Po pokonaniu Anabel Mediny zdobyła trofeum ITF w grze pojedynczej w Mont de Marsan.
Zawodowy debiut w turnieju głównym odnotowała w 2004 roku w Hobarcie, ulegając Hiszpance Garrigues. Osiągnęła pierwszy deblowy półfinał w Vancouver, kilkarotnie dochodziła do drugiej rundy zawodowych turniejów. Rok 2005 to najlepszy w jej dotychczasowej karierze zawodniczej, trwającej wówczas trzy lata. Oprócz drugich rund w turniejach gry pojedynczej doszła do półfinału debla w Auckland (z Evie Dominiković) oraz do pierwszego zawodowego finału z Anastazją Rodionową w Taszkencie. Osiągnęła najwyższe pozycje rankingowe, w tym pierwszą setkę klasyfikacji deblowej.
W wielkoszlemowym debiucie na Australian Open 2006 weszła do drugiej rundy, wygrywając z Emmanuelle Gagliardi. Wycofała się z kilku turniejów z powodu kontuzji, by powrócić w Warszawie i przegrać już pierwsze spotkanie. Podobnie zakończył się debiut na kortach Rolanda Garrosa. W czerwcu wygrała singlowy turniej ITF, drugi w karierze. W pierwszej rundzie w New Haven urwała seta pierwszej rakiecie świata, Amélie Mauresmo, mimo to przegrała. Na zakończenie sezonu w październiku została finalistką turnieju w Moskwie, razem z Ivetą Benešovą. Zdobyła też kolejny deblowy tytuł ITF.
Trenowana przez Jewgieniję Manukową, preferuje nawierzchnię twardą. Zachęcona do gry w tenisa przez mamę, Jelenę, która jest trenerką pływania, rozpoczęła uprawiać tę dyscyplinę w wieku sześciu lat. Na początku 2005 roku przerwała naukę w jednym z moskiewskich uniwersytetów.
Na początku sezonu 2007 osiągała coraz wyższe pozycje rankingowe.
