Gerda Steinhoff
Z Wikipedii
Gerda Steinhoff (urodzona 29 stycznia 1922 roku w Gdańsku Wrzeszczu, stracona 31 maja 1946 na Wysokiej Górze (Stolzenberg)[1] w Gdańsku. Mieszkała w Gdańsku przy ówczesnej ulicy Weiligebruneweg 11. Była ewangeliczką, rudowłosą dziewczyną. Około roku 1939 pracowała jako służąca w Tiegenhagen, potem pracowała w piekarni w Gdańsku. Do 1944 była konduktorka tramwajową, 25 stycznia zawarła związek małżeński i urodziła dziecko. W 1944 roku zgłosiła się dobrowolnie do SS do pracy w obozie koncentracyjnym Stutthof. Do 31 października 1944 roku należała do personelu dozorczego SS w obozie "Stutthof SK III" i miała pod "opieką" 400 więźniów. Od 31 października 1944 do 1 grudnia 1944 była SS-Oberaufseherin w obozie koncentracyjnym Danzig Holm (podobozie Stutthofu). Od 1 grudnia 1944 do 18 stycznia 1945 SS-Oberaufseherin w obozie KZ Bydgoszcz. Dnia 25 stycznia 1945 została odznaczona Krzyżem Żelaznym za zasługi jako "nadzorczyni". Dnia 25 maja 1945 została zatrzymana i umieszczona w gdańskim areszcie. Była brutalną morderczynią, brała udział w selekcji wielu ludzi do komór gazowych. 31 maja 1946 roku została skazana na smierć i 4 lipca 1946 publicznie powieszona na Wysokiej Górze w Gdańsku razem z 4 innymi skazanymi kobietami i 6 mężczyznami.
Przypisy
- ↑ W wielu publikacjach podawana jest błedna lokalizacja egzekucji - Biskupia Górka (Bischofsberg), dokładniejsze ustalenia w oparciu o zeznania świadków egzekucji wskazały jednak na Stolzenberg. (Marek Orski: "Zbrodniarze obozu koncentracyjnego Stuthoff...", Przegląd więziennictwa polskiego, nr 46, 2005)