Glista psia
Z Wikipedii
Glista psia | |
Systematyka | |
Domena | eukarioty |
Królestwo | zwierzęta |
Typ | nicienie |
Gromada | Secernentea |
Rząd | Ascaridida |
Rodzina | Toxocaridae |
Gatunek | glista psia |
Nazwa systematyczna | |
Toxocara canis | |
(Werner, 1782) |
Glista psia (Toxocara canis) – nicień bytujący w organizmie psa.
Cykl rozwojowy zbliżony do glisty ludzkiej. Człowiek jest tylko przypadkowym żywicielem, najczęściej zarażane są młode psy (do 5 tyg.).
Jaja występują w glebie oraz osadach ściekowych. Jeśli jaja przedostaną się do człowieka wówczas wylęgają się larwy i przenikają przez ściany układu pokarmowego. Organizm człowieka nie jest sprzyjający.
Kumulują się w wątrobie, powodują zapalenia. Nicień kosmopolityczny, osiąga w organizmie człowieka dojrzałość. Zarażeniu ulegają najczęściej dzieci.
[edytuj] Wygląd
Przedni koniec ciała zaopatrzony jest w skrzydełka oskórkowe. Samiec mierzy od 9 do 13 cm długości i 2 – 2,6 mm średnicy, tylny koniec ciała jest zaostrzony. Samica do 20 cm długości i średnicy 3 mm.
[edytuj] Jaja
Jaja kuliste o grubej brązowej skorupie, na zewnątrz znajdują się oczkowate wgłębienia, rozwój larwy w jajach odbywa się w środowisku zewnętrznym, trwa około 5 dni, dalszy rozwój możliwy jest gdy występuje żywiciel mięsożerny. Młode szczeniaki po urodzeniu mogą być już zarażone od matki (glisty przedostają się do płodu).