Gołoborze

Z Wikipedii

Gołoborze - rodzaj pokrywy stokowej lub wierzchowinowej (grzbietowej) składającej się z rumoszu skalnego (gruzu, głazów lub bloków).

Termin gołoborze jest określeniem regionalnym (Góry Świętokrzyskie) i oznacza miejsce "gołe", bez "boru". W terminologii geomorfologicznej używa się terminów: pole blokowe, morze blokowe, strumień blokowy, rzadziej rozwalisko, rumowisko skalne.

Gołoborza świętokrzyskie powstały w wyniku wietrzenia górnokambryjskich piaskowców kwarcytowych w okresie czwartorzędu. Procesy te zachodziły w chłodnym klimacie jaki panował na obszarze Polski w plejstocenie. Głównym czynnikiem powstania gołoborzy były procesy mrozowe (zmiany temperatury - zamarzanie i rozmarzanie podłoża; zamarzanie wody w szczelinach i spękaniach ciosowych) powodujące rozpad blokowy skał.

Największe gołoborza na ziemiach polskich występują w Karkonoszach i zbudowane są z granitów lub hornfelsów.