Grzegorz XII

Z Wikipedii

Grzegorz XII

Imię łacińskie	Gregorius XII
Data wyboru	30 listopada 1406
Imię i nazwisko	Angelo Correr
Urodzony	ok. 1325 Wenecja, Włochy
Zmarł	18 października 1417 Recanati, Włochy

Papież Grzegorz XII, (Angelo Correr), (ur. ok. 1325 w Wenecji- zm. 18 października 1417) papież od 30 listopada 1406 do 4 lipca 1415.

[edytuj] Zanim został papieżem...

Pochodził z Wenecji, 1380-90 był biskupem Castello, 1387-90 biskupem Negropontu, a od 1390 łacińskim patriarchą Konstantynopola. Innocenty VII mianował go swoim sekretarzem, a następnie legatem w Ankonie, administratorem diecezji Coron i kardynałem-prezbitrem tytułu San Marco.

[edytuj] Elekcja i „dobre chęci”

Zobacz więcej w osobnym artykule: Konklawe 1406.

Angelo Correro został wybrany na Stolicę Piotrową 30 listopada 1406 roku i przybrał imię Grzegorza XII. Zgodnie z przysięgą, którą na konklawe złożył każdy z kardynałów, nowy papież zobowiązywał się w ciągu trzech miesięcy do negocjacji ze swoim rywalem - antypapieżem Benedyktem XIII oraz do abdykacji w sytuacji, gdy tenże postąpi podobnie lub wcześniej umrze. To przyrzeczenie miało na celu jak najprędzej zażegnać podział w Kościele Katolickim - Schizmę Zachodnią. Grzegorz XII tuż po wyborze wystosował do oponenta propozycję pojednania. W obliczu wszystkich władców chrześcijańskich obwieścił, że jest gotów zrzec się urzędu i wysłał delegację do Benedykta XIII. Do spotkania miało dojść w Savonie, jednak wtedy papież - pod wpływem krewnych oraz władców Neapolu, Węgier i Czech - postanowił z niego zrezygnować.

[edytuj] Złamana przysięga

Wkrótce potem Grzegorz XII złamał inne zobowiązanie zawarte na konklawe, które ograniczały jego nominacje kardynalskie. Liczba kardynałów papieskich miała być równa liczbie kardynałów awiniońskich, aby w razie pojednania, wybory nowego papieża mogły przebiegać w sposób sprawiedliwy dla obu stron. Biskup Rzymu, wbrew przyrzeczeniu, zapowiedział cztery nominacje, co spowodowało, że opuścili go prawie wszyscy jego kardynałowie i zawarli porozumienie z kardynałami Benedykta XIII.

[edytuj] Trzech papieży

Zjednoczeni kardynałowie wspólnie zorganizowali sobór w Pizie trwający od 25 marca do 7 sierpnia 1409 roku. Ustalono na nim, że zarówno papież, jak i antypapież są heretykami i zdetronizowano ich. 26 czerwca wybrano Aleksandra V. Grzegorz XII i Benedykt XIII soboru nie uznali, co przyczyniło się do pogłębienia schizmy.

[edytuj] Synod i sobór

Grzegorz XII zwołał synod w Cividale del Friuli koło Akwilei, na którym ekskomunikował swoich konkurentów - Benedykta XIII i Aleksandra V. Wkrótce potem zbiegł w przebraniu do Gaety. 3 maja 1410 roku Aleksander V zmarł, a jego następcą został Jan XXIII, który wraz z królem Niemiec Zygmuntem Luksemburskim zwołał w Konstancji XVI sobór powszechny. Grzegorz XII i Benedykt XIII wysłali na niego swoich legatów, Jan XXIII, jako organizator, stawił się osobiście.

[edytuj] O soborze w Konstancji...

Sobór poruszał największe problemy ówczesnego średniowiecza: zażegnanie schizmy, obrona doktryny wiary przed naukami Jana Husa i odnowa wewnętrzna Kościoła. Wydane tam dekrety głosiły, że władza soboru podchodzi od Boga i wszyscy, włącznie z papieżem, muszą się mu podporządkować (dekret Sacrosancta), oraz zobowiązywały Biskupa Rzymu do periodycznego zwoływania soborów (dekret Frequens). Pierwszej z uchwał nie zatwierdził żaden z papieży.

[edytuj] Koniec rozłamu

Jan XXIII zbiegł z soboru, z powodu licznych zarzutów wymierzonych przeciw niemu. Został osądzony winnym i zdetronizowanym. Grzegorz XII wyraził gotowość abdykacji, ale tylko w obliczu soboru, który sam zwoła. Tak też się stało: nadesłał z Rimini swoją rezygnację oraz bullę, którą zwoływał sobór. Benedykt XIII nie chciał zrezygnować, dopiero interwencja króla Zygmunta doprowadziła do złożenia go z urzędu. Na soborze doszło do połączenia kolegiów kardynalskich i zatwierdzenia wszystkich aktów wydanych przez Grzegorza XII- 4 lipca 1415 roku papież abdykował.

[edytuj] Ostatnie lata

Po pontyfikacie został on kardynałem-biskupem Porto i dożywotnim legatem w Marchii Ankony. Po deklaracji, że nie będzie się ubiegał o tron papieski, przyznano mu w Kościele pierwsze miejsce po papieżu. Zmarł 18 października 1417 w Recanti koło Ankony.