Grzybice skóry
Z Wikipedii
 |
Grzybice skóry [dermatofitozy] |
| ICD-10: |
B35
|
|
B35.0 Grzybica owłosionej skóry głowy i brody |
|
| B35.1 Grzybica paznokci | |
| B35.2 Grzybica rąk | |
| B35.3 Grzybica stóp | |
| B35.4 Grzybica ciała | |
| B35.5 Grzybica łuskowata [tinea imbricata] | |
| B35.6 Grzybica goleni | |
| B35.7 {{{X.7}}} | |
| B35.8 Inne grzybice | |
| B35.9 Grzybica skóry, nie określona | |
Grzybice, mikozy - grupa wysoce zaraźliwych chorób zakaźnych ludzi i zwierząt wywoływana przez mikroskopijne grzyby (około 200 gat. z 250 000 opisanych).
Spis treści |
[edytuj] Patologia
Do zakażenia się grzybicą może dojść w wyniku kontaktu z chorym człowiekiem, lub zwierzęciem a także przez kontakt z przedmiotami, których używał chory (np. odzież, buty, ręcznik itp.).
[edytuj] Rodzaje grzybic skórnych i ich objawy
[edytuj] I. Łupież pstry
Występuje u osób mających szczególnie potliwą skórę. Objawia się drobnymi plamami lekko różowymi, żółtobrunatnymi lub ciemnobrunatnymi, które mogą się zlewać. Pod wpływem nasłonecznienia plamy odbarwiają się.
Leczenie polega na stosowaniu środków złuszcających i przeciwgrzybicznych (siarczek selenu, tiosiarczan sodu)
[edytuj] II. Grzybice skóry gładkiej
Jedna z najpowszechniejszych odmian grzybicy. Występuje w każdym wieku. Pojawia się na skórze szyi, twarzy, dłoni (głównie na odsłoniętych częściach ciała). Objawia się okrągłą lub owalną plamą rumieniową z towarzyszącymi jej pęcherzykami, które zamieniają się w strupki. Ponadto zmianom skórnym towarzyszy świąd. W braku leczenia zmiany skórne powiększają się.
Leczenie polega na stosowaniu okładów. Stosuje się także zieleń brylantową i 1-5% nalewkę jodową.
[edytuj] 1. Grzybica stóp i dłoni
Skóra jest zaczerwieniona, pojawiają się wykwity w postaci grudek i pęcherzyków ze strupkami występującymi na bocznych powierzchniach dłoni i palców rąk, na stopach umiejscawia się na ich spodniej stronie w części przyśrodkowej brzegów podeszwowych oraz w trzeciej i czwartej szparze międzypalcowej. W tej odmianie grzybicy dochodzi do złuszczania się naskórka, któremu towarzyszy uciążliwy świąd.
Do zakażenia tą odmianą grzybicy dochodzi najczęściej w publicznych łaźniach, kąpieliskach oraz przy używaniu cudzego obuwia.
Leczenie jest długotrwałe (leki antyseptyczne, przeciwwysiękowe i keratolityczne – głównie kwas borowy, kwas salicylowy i kwas octowy, kwas taninowy) i wymaga częstej zmiany skarpet (bawełnianych i przewiewnych) lub rajstop. Konieczna jest także zmiana obuwia. Należy także przestrzegać podstawowych zasad higieny aby nie doprowadzić do zakażenia innych osób (odkażanie miednic, wanien, brodzików, dywaników, częste pranie ręczników).
[edytuj] 2. Grzybica odrębna pachwin
Pojawia się na w okolicach pachwinowych, fałdach międzypośladkowych oraz na górnych częściach ud. Objawia się czerwonobrunatnymi plamami o uniesionych brzegach w stosunku do reszty skóry. Ponadto występują pęcherzyki, grudki i świąd.
[edytuj] III. Grzybice skóry owłosionej głowy
Grzybice skóry owłosionej leczy się za pomocą doustnie przyjmowanych: ketokonazolu, i gryzeofulwiny o właściwościach przeciwgrzybicznych. Ponadto ręcznie usuwa się zmienione włosy.
[edytuj] 1. Grzybica woszczynowa (strupień woszczynowy)
Zajmuje całą głowę (oprócz wąskiego pasa włosów). Charakterystycznym objawem są tzw. tarczki woszczynowe – szarożółte strupy wrośnięte w skórę o średnicy do 1 cm (przez tarczki przechodzą włosy). Ponadto dochodzi do zniekształceń włosów (matowość, szorstkość, włosy są kruche i łamliwe). Z ognisk chorobowych wydobywa się nieprzyjemny zapach. Choroba pozostawia po sobie rozległe blizny.
[edytuj] 2. Grzybica strzygąca
Pojawia się u mężczyzn (na brodzie) i u dzieci (skóra owłosiona głowy). Objawia się występowaniem drobnych, ograniczonych i złuszczających się ognisk. Włosy w ogniskach zapalnych są ułamane na nierównej wysokości (stąd choroba bierze swoją nazwę).
[edytuj] 3. Grzybica drobnozarodnikowa
Cechuje się bardzo dużą zakaźnością. Występuje głównie u dzieci i w dużych zbiorowiskach ludzkich. Objawami przypomina grzybice strzygącą (na skórze owłosionej), nigdy nie zajmuje paznokci, rzadko obejmuje skórę gładką.
[edytuj] IV. Grzybica paznokci
Może towarzyszyć innym rodzajom grzybic. Zakażony paznokieć traci różowe zabarwienie, ulega pobruzdkowaniu i kruszy się. Naskórek wokół zmienionej chorobowo płytki rogowacieje. Zmiany zwykle zaczynają się od paznokci uciskanych przez obuwie, potem obejmuja wszystkie palce dłoni i stóp. Leczenie lekami przeciwgrzybicznymi (gryzeofulwina) lub zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu paznokcia.
[edytuj] Zapobieganie
Podstawą jest higiena osobista, tj. dokładne wycieranie fałdów między palcami po zajęciach na basenie; używanie własnego ręcznika oraz higiena ubrań. W przypadku grzybicy pachwin, pośrednie znaczenie ma także otyłość.
