Gubernia lubelska
Z Wikipedii
Gubernia lubelska (ros. Люблинская губерния) – jednostka administracyjna Królestwa Polskiego. Powstała w 1837, w wyniku przekształcenia województwa lubelskiego. Obszar guberni, której stolicą był Lublin, był identyczny z obszarem dawnego województwa.
Podobny był także podział na jednostki administracyjne niższego szczebla, z tym, że dotychczasowe obwody przemianowano na powiaty. W skład guberni lubelskiej wchodziło ich początkowo 10: biłgorajski, chełmski, hrubieszowski, janowski, krasnostawski, lubartowski, lubelski, puławski (od 1842: nowoaleksandryjski), tomaszowski i zamojski.
Reforma administracyjna z 1844 połączyła gubernię lubelską z podlaską, co trwało do kolejnej reformy z roku 1867, która te zmiany anulowała. W 1912 obszar guberni okrojono, przyłączając wydzielone obszary do utworzonej wówczas guberni chełmskiej, powstała też gubernia siedlecka.
W guberni przeważała ludność etnicznie polska, a wyznaniowo – katolicka. Oficjalnie, nieco poniżej 200 tysięcy osób zaliczano do Małorusów, 155 tysięcy do Żydów, a 26 tysięcy – do Niemców.
Na terenie guberni działała jedna uczelnia wyższa (w Nowej Aleksandrii).
[edytuj] Gubernatorzy
- 1851-1861 Stanisław Mackiewicz (gubernator) (1796-1879), w l.1851-56 p.o. gubernatora
[edytuj] Linki zewnętrzne
gubernia augustowska • gubernia kaliska • gubernia kielecka • gubernia krakowska • gubernia lubelska • gubernia łomżyńska • gubernia mazowiecka • gubernia piotrkowska • gubernia płocka • gubernia podlaska • gubernia radomska • gubernia sandomierska • gubernia siedlecka • gubernia suwalska • gubernia warszawska