Hadrian I

Z Wikipedii

Hadrian I lub Adrian I, papież – jego pontyfikat przypadał w okresie od 1 lub 9 lutego 772 do 25 grudnia 795.

Pochodził ze szlacheckiego rodu rzymskiego. W lutym 772 został 95 lub 96 biskupem Rzymu. Już w 773 najazd Dezyderiusza, króla Longobardów zagroził Państwu Kościelnemu. Hadrian zwrócił się o pomoc do króla Franków Karola Wielkiego, który rozbił Longobardów w otwartym polu, a Dezyderiusza, po prawie rocznym oblężeniu Pawii, pozbawił tronu longobardzkiego.

Hadrian kontynuował pontyfikaty papieży Pawła I oraz Stefana III i podtrzymywał przyjazną politykę wobec frankijskiego państwa Karolingów. Zaaprobował postanowienia Soboru Nicejskiego II dotyczące oddawania czci świętym obrazom. Odbudował część starożytnych akweduktów rzymskich.

Pontyfikat Hadriana I był najdłuższym od czasu św. Piotra aż do Piusa VI pod koniec XVIII w.