Hadrian VI

Z Wikipedii

Hadrian VI

Herb

Imię łacińskie	Hadrianus PP. VI
Data wyboru	9 stycznia 1522
Imię i nazwisko	Adriaan Florenszoon Dedel
Urodzony	2 marca 1459 Utrecht, Niderlandy
Zmarł	14 września 1523 Rzym, Włochy

Hadrian VI, właśc. Adriaan Florenszoon Boeyens (Dedel) był Holendrem, urodził się w Utrechcie 2 marca 1459, gdy Holandia należała do Niemiec.

Studiował na Uniwersytecie w Louvain, uzyskując tytuł doktora teologii w 1491 roku. Rok wcześniej przyjął święcenia kapłańskie. Został profesorem filozofii i teologii na Uniwersytecie w Louvain, pełniąc tam funkcje dziekan fakultetu teologicznego (1493), rektora (1493-94 i 1501-02) oraz kanclerza (1493-1501). Wśród jego studentów był Erazm z Rotterdamu. W 1507 został opiekunem księcia Karola Habsburga (przyszły cesarz Karol V). Od 1515 roku przebywał w Hiszpanii, aby zapewnić następstwo hiszpańskiego tronu swemu podopiecznemu. W 1516r. został regentem królestwa Hiszpanii wspólnie z kardynałem Francisco Jiménez de Cisneros. 18 sierpnia 1516 wybrany biskupem Tortosy; konsekrowany przez biskupa Segowii Diego de Ribera. W tym samym roku został też inkwizytorem generalnym Aragonii, a dwa lata później - także Kastylii. Z powodu niezdecydowanej postawy podczas rewolty comuneros w Kastylii Karol V odwołał go z funkcji regenta Hiszpanii. Papież Leon X kreował go w lipcu 1517 kardynałem-prezbiterem SS. Giovanni e Paolo.[1] Pomimo że nie uczestniczył w konklawe po śmierci Leona X, został jednogłośnie wybrany na papieża.[2]

Jego pontyfikat trwał od 9 stycznia 1522 do 14 września 1523. Do Rzymu przybył z Tortosy dopiero 29 sierpnia 1522 i został koronowany 2 dni później. Jako obcokrajowiec nie cieszył się sympatią Rzymian. W roku 1522 uznał winę Kościoła katolickiego za rozłam religijny. Dążył do stłumienia ruchu protestanckiego przez reformę Kościoła. Wprowadził drastyczne oszczędności w finansach Stolicy Apostolskiej, sam prowadził skromne i surowe życie. Zwalczał też humanistów, których uważał za potencjalnych heretyków. Kreował kardynałami swojego bliskiego współpracownika Willema Enckenvoirt'a oraz biskupa warmińskiego Fabiana Luzjańskiego, który jednak zmarł zanim dowiedział się o promocji. Był ostatnim papieżem, który nie pochodził z Włoch do czasu wybrania Jana Pawła II.