Halikarnas
Z Wikipedii
Halikarnas (gr. Halikarnassós, współcześnie stanowisko archeologiczne w Bodrum w Turcji) to starożytne miasto nad Morzem Egejskim w Karii. Największą sławę przyniosło mu Mauzoleum - jeden z tzw. siedmiu cudów świata.
Halikarnas założyli koloniści greccy z Trojzenu i Argos. W IX w. p.n.e. należał do związku sześciu miast doryckich razem z Lindos, Kos, Knidos oraz Kamejros i Jalysos na Rodos. W VI w. p.n.e. miasto dostało się pod panowanie lidyjskiego króla Krezusa. Potem zagarnięte zostało przez Persów.
W latach 377-353 p.n.e. zależnym od Persów władcą Karii był Mauzolos. Przeniósł on stolicę swego państwa z Mylasy do Halikarnasu. Gdy zmarł, jego żona, a zarazem siostra, Artemizja, nakazała zbudować grobowiec dla męża. W 350 p.n.e. budowla była ukończona. Grobowiec Mauzolosa - Mauzoleum - słynął z piękna i stał się wzorcem dla innych budowli tego typu. Mauzoleum przetrwało do początków XVI w. n.e., gdy posłużyło budującym fortecę joannitom jako źródło budulca. Budowla miała prostokątną podstawę o wymiarach 30 na 40 m oraz 45 m wysokości. Część posągów z grobowca można do dziś podziwiać w British Museum.
W 334 p.n.e. Aleksander Macedoński zdobył szturmem bronione przez Persów miasto i zniszczył je. Nigdy już nie podniosło się z upadku.
Z Halikarnasu pochodzili historycy Herodot i Dionizjos.