Hanna Reitsch
Z Wikipedii
Hanna Reitsch (ur. 29 marca 1912 w Jeleniej Górze, zm. 24 sierpnia 1979 we Frankfurcie nad Menem) była niemieckim pilotem wojskowym o światowej sławie. Zdobyła ponad 40 rekordów lotniczych, jako jedna z 2 kobiet w historii Niemiec została odznaczona Krzyżem Żelaznym I Klasy. Pierwsza kobieta-kapitan lotnictwa wojskowego.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Od dzieciństwa marzyła o lataniu; początkowo chciała być "latającym lekarzem" w Afryce. Zawsze po szkole jechała rowerem na lotnisko w Jeżowie Sudeckim koło Jeleniej Góry. W 1931 po otrzymaniu matury, uczęszczała do "Szkoły Kolonialnej dla Kobiet" w Rendsburgu. Od 1932 studiowała medycynę w Berlinie i Kilonii. W tym samym roku otrzymała licencję pilota w Berlinie-Staaken. Jeszcze tego samego roku ustanowiła rekord długości lotu dla kobiet (5,5 godziny w powietrzu).
W 1933 została nauczycielką lotnictwa w szkole lotniczej w Hornbergu koło Schwäbisch Gmünd. Od 1933 do 1934 wyjechała z wyprawą badawczą do Brazylii i Argentyny. Po powrocie do Niemiec w 1936 ustanowiła kolejny rekord długości lotu dla kobiet (305 km).
Była znanym pilotem śmigłowców w tym np. Fw 61 na którym w 1938 roku wykonała liczący się przelot z Berlina do Bremy (229 km) i pierwszy w historii lot wewnątrz budynku - w Deutschlandhalle w Berlinie.
Od 1937 zaczęła współpracować z Luftwaffe jako wojskowy pilot-oblatywacz; testowała nowe modele samolotów myśliwskich, bombowców w miejscowości Rechlin am Müritzsee. W tym samym roku została pierwszą w historii kobietą-kapitanem lotnictwa i jednocześnie jako pierwsza kobieta odbyła lot nad Alpami.
W 1939 ustanowiła kolejny rekord lotu do celu. Testowała szybowce transportowe DFS 230, samoloty bombowe Dornier i Heinkel. W 1942 odbyła pierwszy na świecie lot samolotem odrzutowym Messerschmitt.
Miała poważny wypadek podczas jednego z oblotów rakiegowego myśliwca Messerschmitt Me 163, gdy poczas startu nie odczepił się od samolotu wózek z kołami podwozia- lądowała kapotując i doznając licznych obrażeń.
Wykryła przyczyny niepowodzeń podczas prób z bronię V1 - odbyła lot w miniaturowej, stworzonej do badań kabiny, wewnątrz latającej bomby V1.
Zimą 1943/44 uczestniczyła w opracowaniu planu wykorzystania pilotów-samobójców (kamikadze) do ataków na cele alianckie. Była wielokrotnie ranna w czasie lotów bojowych. Za zasługi dla lotnictwa wojskowego odznaczona została Krzyżem Żelaznym II i I Klasy i Złotą Odznaką Wojskową z Diamentami.
26 kwietnia 1945 podjęła desperacką próbę przelotu do oblężonego przez Armię Czerwoną Berlina. Usiłowała tam namówić Adolfa Hitlera do ucieczki, ale odmówił. Z wielkim trudem udało jej się wylecieć z Berlina i w maju trafiła do amerykańskiej niewoli.
Przez kilka lat po wojnie obywateli niemieckich obowiązywał zakaz latania samolotami. Dopiero w 1952 Reitsch wzięła udział (jako jedyna kobieta) w lotniczych mistrzostwach świata w Hiszpanii gdzie zajęła 3 miejsce. Od 1954 pracowała jako pilot testowy w Darmstadt. W 1959 przyjechała do Indii, aby w ramach programu rządowego rozbudować lotnictwo transportowe. W 1961 odwiedziła Biały Dom na zaproszenie prezydenta Johna F. Kennedy'ego. Od 1962 do 1966 w Ghanie wybudowała i prowadziła szkołę lotniczą. W latach 70. XX w. zdobyła wiele rekordów lotniczych.
Latała do ostatnich dni życia, zmarła na atak serca w wieku 67 lat we Frankfurcie nad Menem i tu na cmentarzu Salzburg została pochowana.
[edytuj] Rekordy lotnicze
- 1932: rekord długości lotu dla kobiet (5,5 godziny)
- 1936: rekord długości trasy przelotu dla kobiet (305 km)
- 1937: pierwszy przelot nad Alpami (jako kobieta)
- 1939: rekord lotu do celu dla kobiet
- 1952: 3 miejsce nad mistrzostwach świata w Hiszpanii
- 1955: 1 miejsce mistrzostwa Niemiec
- 1956: niemiecki rekord długości trasy przelotu dla kobiet (370 km)
- 1957: niemiecki rekord wysokości trasy przelotu dla kobiet (6.848 m)
- 1970: niemiecki rekord długości trasy przelotu dla kobiet (ponad 500 km)
- 1971: 1 miejsce mistrzostwa świata dla kobiet
- 1972: niemiecki rekord szybkości przelotu dla kobiet
- 1977: niemiecki rekord przelotu do celu dla kobiet (ponad 644 km)
- 1978: 1 miejsce mistrzostwa świata dla kobiet
[edytuj] Książki
Rietsch była autorką książek:
- Fliegen - Mein Leben (1951)
- Ich flog für Kwame Nkrumah (1968)
- Das Unzerstörbare in meinem Leben (1975)
- Höhen und Tiefen - 1945 bis zur Gegenwart (1978)
[edytuj] Bibliografia
- Rolf Italiaander: Drei deutsche Fliegerinnen: Elly Beinhorn, Thea Rasche, Hanna Reitsch; 3 Lebensbilder. Berlin: G. Weise, 1940.
- Robert H. Drechsler: Hanna Reitsch. Des Ikarus' deutsche Schwester. Dokumentation. Wien: Verein zur Förderung Volkstreuen Schrifttums in Österreich, 1980.
- Dennis Piszkiewicz: From Nazi test pilot to Hitler's bunker. The fantastic flights of Hanna Reitsch. Westport, Connecticut; London: Praeger, 1997.
