Harcmistrz
Z Wikipedii
Harcmistrz Harcmistrzyni |
||
---|---|---|
hm. | ||
Harcmistrz - najwyższy harcerski stopień instruktorski, zdobywany przez instruktorów harcerskich. Oznaczany czerwoną podkładką pod krzyżem harcerskim oraz czerwoną lilijką naszytą na lewym ramieniu munduru harcerskiego. Często zapisywany w skrócie jako hm. przed imieniem i nazwiskiem.
W początkowym okresie polski odpowiednik angielskiego słowa skautmistrz, czyli instruktor.
W okresie II Rzeczypospolitej nadano jednorazowo w 1927 r. honorowy stopień Harcmistrz Rzeczypospolitej, a w latach PRL nadawano honorowy stopień Harcmistrz Polski Ludowej.
Spis treści |
[edytuj] Wymagania w ZHP
Obecnie wymagania na ten stopień w ZHP są następujące:
[edytuj] Idea stopnia
Konsekwentnie realizuje swoje cele życiowe. Ma poczucie odpowiedzialności za życie rodzinne i społeczne. Kreuje rzeczywistość. Jest znaczącą osobowością w zespole instruktorskim, z którym pracuje, i w środowisku swojego działania. Własne doświadczenia życiowe i wychowawcze potrafi przełożyć na trwały dorobek. Ma dużą wiedzę i umiejętności w zakresie samodzielnego kierowania zespołem. Potrafi inspirować i organizować swoje środowisko do potrzebnego społecznie działania. Wpływa na oblicze harcerstwa. Jest wzorem dla instruktorów.
[edytuj] Warunki otwarcia próby
- Pozytywnie oceniona praca na funkcji instruktorskiej przez co najmniej 24 miesiące od przyznania stopnia podharcmistrza.
- Zaliczona służba instruktorska.
- Przedstawienie Komisji Stopni Instruktorskich programu swojej próby, zapewniającego realizację wymagań.
[edytuj] Wymagania
- W świadomy sposób określa i realizuje własne plany życiowe.
- Pogłębia swoją wiedzę zawodową.
- Osiągnął założoną przez siebie dojrzałość społeczną w życiu zawodowym, rodzinnym i towarzyskim.
- Dostrzega szanse i zagrożenia dla współczesnego świata.
- Poza swoimi zainteresowaniami zawodowymi poznaje wybraną dziedzinę nauki lub kultury.
- Stosuje harcerski system wychowawczy, upowszechnia go i dzieli się własnymi doświadczeniami.
- Przygotował się do roli opiekuna próby na stopień podharcmistrza i harcmistrza.
- Współpracuje z zespołami instruktorskimi. Wspiera rozwój instruktorów.
- Zrealizował zadanie instruktorskie na poziomie chorągwi.
- Opracował i upowszechnił materiały programowo-metodyczne, jako wkład w dorobek Związku.
- Wykazał się znajomością sytuacji ekonomicznej hufca lub chorągwi. W pracy z instruktorami podjął działania w ramach wychowania ekonomicznego.
- Uczestniczył w forum wymiany doświadczeń poziomu harcmistrzowskiego (kursy, warsztaty, seminaria, konferencje itp.).
- Przygotował się do pełnienia wybranej funkcji instruktorskiej na poziomie hufca, chorągwi, Związku.
- Bierze udział w życiu Związku. Podejmuje wyzwania, przed którymi stoi organizacja.
[edytuj] Warunki zamknięcia próby
- Zrealizowanie wymagań próby.
- Osiągnięcie sukcesu w wybranej dziedzinie.
- Prowadzenie obozu w czasie HAL lub HAZ w okresie od zdobycia stopnia podharcmistrza. Uzyskanie pozytywnej oceny swojej pracy.
- Pełnienie funkcji opiekuna próby na stopień przewodnika w okresie od zdobycia stopnia podharcmistrza.
- Pełnienie funkcji instruktorskiej.
[edytuj] Liczba harcmistrzów ZHP
Według spisu harcerskiego na dzień 1 stycznia 2006 roku w ZHP jest 3783 harcmistrzyń i harcmistrzów.
[edytuj] Wymagania w ZHR (Organizacja Harcerzy)
Na podstawie regulaminu stopni instruktorskich Organizacji Harcerzy Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. Wprowadzony Rozkazem Naczelnika Harcerzy ZHR Ls10/2004 z dnia 27 września 2004 roku.
[edytuj] Idea stopnia
Człowiek
Jego postępowanie cechuje odwaga w wyrażaniu prawdy wobec siebie i otoczenia, uczciwy osąd siebie, hart ducha i silna wola. Według powołania dba o rozwój swojej rodziny, bądź środowiska kapłańskiego. Wszystkich ludzi ze swego bliskiego otoczenia (koledzy, współpracownicy – zwierzchnicy i podwładni) traktuje jak bliźnich. Realizuje ukształtowany kierunek rozwoju zawodowego i ma wypracowane osiągnięcia. Rozwija się intelektualnie, potrafi ocenić podłoże filozoficzno-historyczne aktualnych wydarzeń. Stale dba o swoją kondycję fizyczną. Stara się bywać w lesie i dobrze się w nim czuje.
Chrześcijanin
Harcmistrz dzieli się swą wiarą. Dąży do doskonałości dając innym przykład. Przestrzega głoszone zasady i jest stale gotowy do podejmowania dyskusji na ich temat. Jest aktywnym członkiem Kościoła – dba o pogłębianie rozumienia zasad wiary. Swoje życiowe powołanie realizuje w oparciu o Ewangelię. Orientuje się w nauczaniu swojego Kościoła, zna jego naukę społeczną.
Polak
W swoim środowisku społeczno-politycznym cechuje się aktywnym działaniem i wyraźną ideowością. Na pierwszym miejscu stawia rozwój silnej, zbudowanej na wartościach chrześcijańskich Polski i budowanie jej ważnego miejsca w stosunkach międzynarodowych. W podejmowanych działaniach kieruje się zasadą służby Polsce i pomocy bliźnim. Dba o prawdę w ocenie historii Polski. Zna i rozumie polski dorobek polityczny, techniczny, gospodarczy i kulturalny w historii Europy i świata. Potrafi ocenić mechanizmy powstawania i rozwiązywania problemów krajowych i międzynarodowych.
Wychowawca
Harcmistrz współtworzy Związek i jego oblicze ideowe, jest mistrzem w metodzie i organizacji pracy harcerskiej, wzorem dla harcerzy i instruktorów w całym życiu zgodnym z Przyrzeczeniem i Prawem Harcerskim. Jest skromny, swoją pracę stara się wykonywać coraz lepiej. Chętnie daje świadectwo swojej harcerskiej służby. Posiada księgozbiór wychowawcy harcerskiego. Jest Harcerzem Rzeczypospolitej.
Harcmistrz jest wychowawcą wychowawców i mistrzem w stosowaniu metodyki harcerskiej. Tworzy środowisko instruktorskie, rozwija jego poziom ideowy i metodyczny. Potrafi proponować rozwiązania systemowe dla całego Związku, czuje się odpowiedzialny za jego stan i stały rozwój. W celach wychowawczych potrafi umieścić aktualne potrzeby narodu polskiego. Potrafi stawiać je przed harcerstwem w postaci programów wychowawczych dostosowanych do różnych poziomów wiekowych i opartych na personalizmie chrześcijańskim. Zna dorobek i aktualną politykę wewnętrzną ZHR. Postępuje w sposób odpowiedzialny za cały ZHR. Porównuje i ocenia założenia ideowe, metodyczne i programy różnych organizacji skautowych. Swoją wiedzę instruktorską przekazuje innym uczestnicząc w kształceniu podnoszącym poziom instruktorów i poprzez publikacje. Rozumiejąc wielkość postaci bł. Ks. Phm. St. W. Frelichowskiego, Patrona Harcerstwa Polskiego, zachęca innych do brania wzoru z błogosławionego.
[edytuj] Warunki otwarcia próby
- Pełnił przez co najmniej dwa lata służbę w stopniu podharcmistrza.
- Zdobył stopień Harcerza Rzeczypospolitej.
- Pełni funkcja wychowawczą na poziomie hufca lub chorągwi.
- Przedstawił pisemną opinię Komendanta Chorągwi/Namiestnika.
- Wybrał opiekuna i ułożył wraz z nim próbę na stopień.
- Posiada dokonania w życiu zawodowym lub naukowym i osobistym.
- Posiada światopogląd oparty na wiedzy i głębokich przemyśleniach.
- Swą postawą daje publiczne świadectwo swoich przekonań.
[edytuj] Wymagania
[edytuj] Cele kształcenia
- Potrafi stworzyć zespół instruktorski, określić jego kompetencje i okresowo rozliczać z dokonań: potrafi delegować odpowiedzialność, tworzy i koordynuje zespoły zadaniowe, potrafi motywować instruktorów do służby i pracy nad sobą. Pozyskuje nowych instruktorów.
- Potrafi koordynować pracę kilku zespołów instruktorskich, celowych i stałych, potrafi sprawiedliwie ocenić i rozliczyć pracę podwładnych, znajduje kompromis pomiędzy różnymi stanowiskami.
- Zna i stosuje zasady planowania na poziomie chorągwi lub organizacji: stawia cele dalekosiężne i kilkuletnie (cele wychowawcze i organizacyjne uwzględniające rozpiętość środowiskową, terenową i wiekową), stawia cele strategiczne na czas pełnienia funkcji, opracowuje etapy osiągania celów strategicznych w postaci celów pośrednich – jednorocznych, potrafi planować wielowątkowo, rozumie zasadę oceny okresowej i korekty planów.
- Zna podstawy socjologii i pedagogiki, mechanizmów zarządzania i motywowania dorosłych do podejmowania pracy społecznej, poszerza swoją wiedzę w zakresie zarządzania.
- Potrafi planować i realizować rozwój swojego środowiska do wewnątrz i na zewnątrz.
- Zna i rozumie zasady celów, struktury, zadań i sposobu funkcjonowania chorągwi O rganizacji Harcerzy ZHR.
- Potrafi zaplanować pracę i poprowadzić referat w chorągwi, zna i rozumie zasady funkcjonowania Komisji Instruktorskiej i Kapituły HR.
- Rozumie i umacnia system kształcenia OH-y ZHR, potrafi dostosować formę zajęć kształceniowych (posługuje się różnymi technikami kształceniowymi) do tematu i uczestników zajęć, potrafi zaplanować konferencję instruktorską, potrafi zbudować system kształcenia na poziomie chorągwi i organizacji.
- Potrafi zaplanować i przeprowadzić przedsięwzięcie harcerskie na poziomie organizacji: poprowadzi zespół wykonujący akcję, napisze i zrealizuje program wychowawczy, przygotuje budżet i rozliczy akcję, zorganizuje zaplecze logistyczne, zadba o porządek i dyscyplinę.
- Rozumie zasady budowy struktur Związku (rozumie cel i sposób funkcjonowania władz naczelnych), zna regulaminy obowiązujące w ZHR oraz przepisy państwowe dotyczące funkcjonowania organizacji.
- Potrafi ocenić miejsce ZHR w społeczeństwie i wskazać sposoby na jego poprawę, wskazuje na pierwszoplanowe cele stojące przed Związkiem i drogę do ich realizacji.
- Orientuje się w sytuacji społeczno-politycznej Polski i potrafi wskazać wynikające z niej szanse i zagrożenia dla ZHR oraz zaproponować odpowiednią politykę władz ZHR w tym zakresie.
- Zna ogólne przepisy, zasady funkcjonowania organizacji pozarządowych na poziomie ogólnopolskim.
- Orientuje się w sytuacji harcerstwa i skautingu w Polsce i za granicą.
- Potrafi reprezentować ZHR i jego sprawy na poziomie lokalnym i centralnym.
[edytuj] Dokonania instruktorskie
- Wykazał się dokonaniami instruktorskimi na poziomie podharcmistrzowskim, np: prowadził dobry hufiec, zaplanował i zorganizował kurs drużynowych, przeprowadził autorski program wychowawczy, itp.
- Współprowadził kurs podharcmistrzowski, zaplanował i przeprowadził pozakursowe kształcenie instruktorskie.
- Czynnie uczestniczy w pracach Kręgu Instruktorskiego, pozyskał nowych kandydatów do służby instruktorskiej.
- Stawia cele wychowawcze na poziomie organizacji, przygotował program wychowawczy i doprowadził do jego realizacji (odczytuje znaki czasu i wplata je w program wychowawczy).
- Przeprowadził działania poszerzające zakres oddziaływania wychowawczego ZHR, swoimi dokonaniami spowodował podniesienie merytorycznego poziomu pracy harcerskiej oraz wzrost liczebności i zasięgu działania chorągwi.
- Dowodził przedsięwzięciem harcerskim na poziomie chorągwi, współorganizował akcję harcerską na poziomie Organizacji lub Związku.
- Przeprowadził co najmniej dwa spotkania instruktorskie o charakterze metodycznym bądź formacyjnym, zorganizował obchody rocznicowo-patriotyczne.
- Doprowadził jako opiekun do przyznania stopni przewodnika i Harcerza Rzeczypospolitej, prowadzi próbę na stopień podharcmistrza.
- Biorąc aktywny udział w życiu Kościoła współpracuje przy przedsięwzięciach. regionalnej wspólnoty religijnej (np. swojej diecezji).
- Współpracuje z państwowymi władzami lokalnymi i samorządem terytorialnym orientując się w sytuacji społeczno-politycznej swojego środowiska lokalnego.
- Swoją postawą i działaniami promuje ZHR w społeczeństwie, zdobył nowych sojuszników ZHR.
- Ukończył kształcenie harcmistrzowskie i uczestniczył w innych zajęciach kształceniowych podnoszących poziom kadry instruktorskiej.
- Wykazał się publikacją metodyczną lub ideową o wysokim poziomie merytorycznym.
[edytuj] Warunki zdobywania stopnia
Próba na stopień harcmistrza obejmuje trzy równoległe obszary. Po pierwsze dojrzałość ideowa, której poziom zawarty jest w opisie postaci harcmistrza. Po drugie zdobycie odpowiednich kompetencji wychowawczych określonych ogólnie w celach kształcenia. Po trzecie zaś dokonania instruktorskie na pełnionej funkcji.
- Próba jest otwierana po spełnieniu warunków otwarcia.
- Próba składa się z 2 do 4 zadań.
- Próba zawiera zadanie zlecone przez Naczelnika Harcerzy.
- W ramach próby kandydat przeczytał co najmniej 9 lektur zaaprobowanych przez Komisję Harcmistrzowską.
- Do oceny dokonań instruktorskich wlicza się okres od zdobycia stopnia podharcmistrza.
- Zadania próby winny być realizowane w macierzystej chorągwi.
- Próba nie może trwać dłużej niż 24 miesiące.
[edytuj] Wykaz lektur (harcmistrz)
Lista lektur jest materiałem pomocniczym dla Komisji Instruktorskich i kandydatów do stopni instruktorskich.
- Krzysztof Blusz, "Ewolucja modelu wychowania skautingu w harcerstwie: 1909-1945", Kraków, HOW, 1988
- Robin M. Akert, Elliot Aronson, Timothy D. Wilson "Psychologia społeczna - serce i umysł"
- Karta praw rodziny
- Bp. A. Lepa ŚWIAT MANIPULACJI
- P.Zimbardo Psychologia i Życie
- Jan Paweł II EWANGELIUM VITAE
- K.Wojtyła MIŁOŚĆ I ODPOWIEDZIALNOŚĆ
- K.Wojtyła ELEMENTARZ ETYCZNY
- J.Woroniecki KATOLICKA ETYKA WYCHOWAWCZA
- M.Kozielski WSPÓŁCZESNE WYCHOWANIE
- R.Cialdini WYWIERANIE WPŁYWU NA LUDZI,TEORIA I PRAKTYKA
- S.Czopowicz KIHAM
- J.Parzyński RUCH HARCERSTWA RZECZYPOSPOLITEJ
- J.A.F. Stoner,C.Wankel KIEROWANIE
- Materiały ze Zjazdu Duszpasterzy Harcerskich w 1991 r. HARCERSKA SŁUŻBA BOGU