Harmodios i Aristogejton
Z Wikipedii
Harmodios (ok. 530 - 514 p.n.e.) i Aristogejton (ok. 550- 514 p.n.e.) - ateńscy arystokraci, którzy w 514 p.n.e. zamordowali tyrana Aten Hipparcha, syna Pizystrata, brata tyrana Hippiasza. Harmodios zginął podczas zamachu, natomiast Aristogejton został schwytany, a następnie stracony (według jednej z wersji - w czasie przesłuchania sprowokował Hippiasza i został przez niego zabity).
Obydwaj ateńczycy stali się symbolem walki z tyranią i obrony swobód demokratycznych obywateli, czego wyrazem było wzniesienie pomnika na agorze ateńskiej (tzw. Grupa Tyranobójców) dłuta Antenora.
Prawdziwy powód zamachu był jednak natury osobistej. Według historyków, m.in. Herodota i Tukidydesa, Harmodios był młodzieńcem bardzo popularnym wśród Ateńczyków. Do jego wielbicieli należeli m.in. Hipparch (wg innych źródeł zaś młodszy brat Hippiasza i Hipparcha, Hegezystrat) i Aristogejton. Harmodios odwzajemniał uczucia tego ostatniego, więc synowie Pizystrata w akcie zemsty upokorzyli jego siostrę, odmawiając jej zaszczytnej miejsca podczas procesji panatenajskiej, przypisane dziewczętom o wysokiej pozycji społecznej i należne jej z tego powodu. To z kolei sprawiło, że Harmodios dołączył do spisku przeciw Hipparchowi, wciągając do niego również swego kochanka Aristogejtona.