Haruzuki
Z Wikipedii
Haruzuki | |
Historia | |
---|---|
Położenie stępki | 23 grudnia 1943 |
Wodowanie | 3 sierpnia 1944 |
Oddanie do służby | 28 grudnia 1944 |
Wycofanie ze służby | 1947 |
Status okrętu | po wojnie przekazany ZSRR i zezłomowany w 1969 |
Stocznia | Sasebo, Japonia |
Następna nazwa | Wniezapnyj |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność | standardowa - 2701 ton, pełna - 3700 ton |
Długość | 134,2 m |
Szerokość | 11,6 m |
Zanurzenie | 4,2 m |
Napęd | 2 turbiny parowe o mocy łącznej 52 000 KM, 3 kotły parowe, 2 śruby |
Prędkość | 33 węzłów |
Zasięg | 8300 mil morskich przy prędkości 18 w |
Załoga | 300 |
Uzbrojenie | 8 dział 100 mm Typ 98 w wieżach dwudziałowych (4xII), 15 - 48 działek przeciwlotniczych 25 mm Typ 96, na stanowiskach podwójnych, potrójnych i pojedynczych (ilość zwiększana w latach 1943-44), 1 poczwórna wyrzutnia torpedowa 610 mm Typ 92 model 4 (1xIV) (8 torped Typ 93), 1-2 miotacze bomb głębinowych Typ 94, zrzutnie bg (72 bomby głębinowe) |
Haruzuki – japoński wielki niszczyciel z okresu II wojny światowej, typu Akizuki. Spotyka się też romanizację nazwy: "Harutsuki".
Spis treści |
[edytuj] Historia
"Haruzuki" należał do serii wielkich niszczycieli typu Akizuki, zaprojektowanych specjalnie jako okręty obrony przeciwlotniczej, których główne uzbrojenie stanowiło 8 nowych dział uniwersalnych kalibru 100 mm, o świetnych charakterystykach balistycznych, lecz umiarkowanie skutecznym systemie kierowania ogniem.
Stępkę pod budowę okrętu położono 23 grudnia 1943 w stoczni Marynarki w Sasebo, kadłub wodowano 3 sierpnia 1944, a okręt wszedł do służby 28 grudnia 1944. Nazwa, podobnie jak pozostałych niszczycieli tej serii, związana była z Księżycem i oznaczała "Wiosenny Księżyc".
[edytuj] Służba
Początkowo po wejściu do służby w grudniu 1944 jego załoga szkoliła się na wodach Japonii w składzie 11. Flotylli Niszczycieli. 20 stycznia 1945 został okrętem flagowym 103. Flotylli Eskortowej. Nie brał udziału w działaniach bojowych, od sierpnia 1945 do końca wojny przebywał na japońskim Morzu Wewnętrznym. Po wojnie służył do transportu repatriantów.
Dowódcy:
- kmdr por Satoru Kohama (grudzień 1944 - wrzesień 1945)
7 lipca 1947 "Haruzuki" został przekazany ZSRR w ramach reparacji. 28 sierpnia 1947 został przejęty przez nową załogę i podniesiono na nim banderę radziecką, 25 września otrzymał nazwę "Wniezapnyj". Służył w składzie 63. dywizjonu niszczycieli 5. Floty. Od kwietnia 1948 do kwietnia 1949 okręt był w rezerwie, po czym przywrócono go do służby jako okręt szkolny "Oskoł". Otrzymał uzbrojenie z 21 działek plot 37 mm. 1 stycznia 1955 został przekształcony na krótko w hulk koszarowy PKZ-65, następnie od czerwca 1955 na okręt-cel CŁ-64, po czym od sierpnia 1965 ponownie w hulk koszarowy PKZ-37. Wycofano go ze służby 4 czerwca 1969 i sprzedano na złom
[edytuj] Dane techniczne:
- zapas paliwa: 1097 t.
[edytuj] Uzbrojenie i wyposażenie
- 8 dział 100 mm Typ 98 w wieżach dwudziałowych (4xII).
- długość lufy - L/65 (65 kalibrów), kąt podniesienia - 90° donośność - 19.500 m (pozioma), 14.700 m (maks. pionowa), masa pocisku - 13 kg. Zapas amunicji - po 300 nabojów.
- system kierowania ogniem artylerii głównej: dwa 4,5-metrowe dalmierze stereoskopowe (na nadbudówce dziobowej i rufowej) z przelicznikiem artyleryjskim Typ 94.
- urządzenia kierowania ogniem artylerii plot: 2,5-metrowy dalmierz, dwa 1,5 metrowe dalmierze
- szumonamiernik
- radar: dozoru ogólnego model 21 lub dozoru ogólnego model 22 i/lub dozoru powietrznego model 13
[edytuj] Źródła
- (ru) A.W.Orieł (А. В. Орел): "Esmincy tipa Akizuki" (Эсминцы типа "Акицуки"), seria Morskaja Kollekcja 5/2001
- (en) IJN Haruzuki: Tabular Record of Movement na stronie Imperial Japanese Navy Page