Hazard

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy gier pieniężnych. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa.

W kości gra się już prawie 4 tysiące lat. Wymyślone w Azji powędrowały do Grecji. Sześcienne kości do gry

Hazard – takim terminem określa się wszystkie gry pieniężne, w których o wygranej decyduje los. Miastem szczycącym się nazwą "Miasto hazardu" jest Las Vegas, w którym dziennie na rozrywkę ludzie wydają miliony dolarów. Historyczną stolicą jest Monte Carlo w Monako. Samo słowo "hazard" pochodzi z języka arabskiego: "az-zahr" znaczy "kostka", "gra w kości". W języku angielskim dosłownie przetłumaczone oznacza "niebezpieczeństwo", "ryzyko". Hazard rozwija się od lat 70., zwłaszcza w krajach zachodnich.Do najsłynniejszych gier hazardowych należą m.in. ruletka i poker.

[edytuj] Historia

Hazardu nie wymyślili jednak osadnicy w Ameryce. Był obecny we wszystkich starożytnych cywilizacjach. O wartościowe rzeczy i niewolników grano w Chinach już około 2300 lat p.n.e., w Tebach około 1500 lat p.n.e. Dowody na gry hazardowe są w inskrypcjach na piramidzie Cheopsa i w Biblii (rzymscy żołnierze grali o szaty konającego na krzyżu Chrystusa).

Znane do dziś oczko i poker zostały wymyślone w Chinach. W karty przekształciły się tam pieniądze, którymi pierwotnie odbywała się rozgrywka. Karty z wzorami dywanów dotarły w XIII wieku do Włoch i Hiszpanii. Tam pojawiły się figury: król, dama, walet. Francuzi twierdzą, że to oni wynaleźli tak oznaczone karty, podają nawet konkretną datę: 1387 rok. Pierwsza drukowana talia kart z nowym wzorem (wcześniej rysowano i zdobiono ręcznie) miała opuścić w 1440 roku warsztat Gutenberga.

[edytuj] Dochody

Nowy wynalazek szybko znalazł się w Ameryce, gdzie hazard rozkręcił się na dobre. W Ameryce też najwcześniej wykorzystywano oficjalne dochody z kasyn i loterii do finansowania inwestycji publicznych. Na początku XX wieku, po krótkim okresie delegalizacji, kolejne stany znosiły zakazy prowadzenia loterii. W 1931 roku zalegalizowano wreszcie kasyna w Nevadzie.

We wszystkich krajach, gdzie hazard nie jest zabroniony, zasila budżet państwa przez podatki. Im większy więc obrót kasyn, tym lepiej. Gigantem są USA: w 2004 roku obrót kasyn wyniósł 47,3 mld dolarów. Według analiz PricewaterhouseCoopers (firma doradztwa finansowego), w 2009 roku wzrośnie do 64,1 miliarda.

Europa jest druga na hazardowej liście. Najwięcej na grę wydają (dane z 2004 r.) Francuzi – 2,5 miliarda euro oraz Niemcy i Brytyjczycy – po około 1 miliardzie euro.

W krajach islamskich hazard jest zabroniony, choć np. Indonezja dopuszcza go na wyspie Batam. W Japonii funkcjonuje 200 tys. nielegalnych kasyno-barów, zwanych "shantis". Szacuje się, że co rok przepływa przez nie około 10 miliardów dolarów. Władze, chcąc pozyskać część dochodów, liberalizują prawo. Oficjalnie w całej Azji obrót "przemysłu hazardowego" to 8,8 miliarda dolarów, z czego połowę przynosi Makau (Macao). Już w II połowie XIX wieku miasto żyło z podatków płaconych przez 2 tys. kasyn. Za 3 lata przez kasyna tego "państewka" ma przepłynąć 13 miliardów dolarów.

Hazard to biznes niskiego ryzyka, ciągle się rozwija. Według prognoz PWC – w 2009 roku łączny obrót wszystkich kasyn na świecie ma przekroczyć 100 miliardów dolarów.

[edytuj] Hazard w Polsce

W 2005 r. w Polsce kasyna gry prowadziło 5 firm, salony gier na automatach -13 a zakłady wzajemne 8 firm.

Ogółem wydano w Polsce na hazard w 2005 kwotę blisko 6,5 mld zł w tym na gry liczbowe 2,34 mld; na grę na automatach o niskich wygranych 1,34 mld; w salonach gier na automatach 1,04 mld; w kasynach gry 0,96 mld; na zakłady wzajemne 0,66 mld; loterie pieniężne 70 mln zł; w salonach bingo 8 mln zł.^[1]

Do budżetu państwa z tytułu opodatkowania hazardu w 2005 wpłynęło ponad 805 mln zł.^[2]

Hazard jest jako formą uzależnienia, wg ICD-10 – F63.0, hazard zaburzenie nawyków i kontroli impulsów.

Przypisy