Henryk Kuna
Z Wikipedii
Henryk Kuna (ur. 1879 (?) w Warszawie, zm. 17 grudnia 1945 w Toruniu) - rzeźbiarz polski. Początkowo kształcił się na rabina w Grójcu i Ciechanowie. Około roku 1900 rozpoczął naukę rzeźby w Warszawie w pracowni Piusa Welońskiego, a następnie w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Konstantego Laszczki.
Członek nieformalnego Stowarzyszenia Artystów Polskich Rytm, które istniało w latach 1922-32.
Jedna z jego rzeźb - Rytm, z cyklu powstającego na przestrzeni kliku lat, datowana na rok 1925, a odsłonięta w 1929 znajduje się w parku Skaryszewskim w Warszawie.
W 1931 roku Kuna wygrał kolejny (piąty już od 1925 roku) konkurs na pomnik Mickiewicza w Wilnie. Według koncepcji Kuny, pomnik poety w szacie pielgrzyma, stał na cokole nawiązującym do figury Światowida, którego ściany zdobić miały płaskorzeźby ze scenami z "Dziadów". Projekt Kuny nie został zrealizowany w wyniku nagonki prasy wileńskiej. Do dziś zachowały się jedynie płaskorzeźby przeznaczone do umieszczenia na cokole - obecnie w Instytucie Sztuki w Wilnie i Muzeum Narodowym w Warszawie.
Od 1936 roku profesor rzeźby na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.
Przetrwał wojnę i w 1945 roku został mianowany profesorem rzeźby na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, ale zmarł przed objęciem stanowiska.