Henryk V Salicki

Z Wikipedii

Henryk V Z bożej łaski Cesarz Cesarstwa Rzymskiego Narodu Niemieckiego, król Niemiec
król Niemiec
Okres urzędowania	od 1105 do 1125
Poprzednik	Henryk IV
Następca	Lotar III
Dane biograficzne
Dynastia	dynastia salicka
Urodzony	prawdopodobnie 11 sierpnia 1081
Zmarł	23 maja 1125
Ojciec	Henryk IV
Matka	Berta Sabaudzka

Henryk V (ur. prawdopodobnie 11 sierpnia 1081 – zm. 23 maja 1125), król niemiecki 1105-1125, cesarz rzymski 1111-1125, syn Henryka IV, doszedł do władzy w wyniku udanego buntu przeciwko ojcu.

W 1099 koronowany królem niemieckim, rzeczywiste rządy objął w 1105. W 1109 zorganizował wyprawę przeciwko Polsce, aby wymusić podział tego kraju. Zamiar się nie powiódł: najpierw nie udało mu się zająć Bytomia Odrzańskiego, następnie poniósł klęskę w oblężeniu Głogowa, po czym odstąpił na południe w kierunku Wrocławia (porażka, jaką tam poniósł stała się później zalążkiem wincentyńskiej legendy o bitwie na Psim Polu), a potem na wschód pod Kraków, również bez powodzenia.

W 1110 udzielił wsparcia Władysławowi I w staraniach o tron czeski.

Panowanie Henryka V to okres dalszego upadku autorytetu cesarskiego. Walki wewnątrz Niemiec i walki z papiestwem kompromitowały cesarza. W 1122 zawarł konkordat w Wormacji z papieżem Kalikstem II kończąc tym samym pierwszy spór o inwestyturę. Był ostatnim przedstawicielem dynastii frankońskiej na niemieckim tronie.

[edytuj] Małżeństwa i potomstwo

Henryk V w 1114 ożenił się z Matyldą, córką Henryka I, króla Anglii. Para cesarska nie miała dzieci, aczkolwiek kronikarz Hermann z Tournai zapisał, że cesarzowa urodziła dziecko, które żyło tylko kilka chwil.