Heptarchia anglosaska
Z Wikipedii
Heptarchia anglosaska - nieformalna koalicja siedmiu germańskich państw na podbitych w okresie średniowiecza terenach Brytanii.
Najeżdżające Brytanię pogańskie plemiona germańskie tworzyły na podbitych terenach małe państewka plemienne o charakterze patrymonialnym. Z początku było ich wiele, z czasem ich liczba spadła do siedmiu. Były to: East Anglia, Essex, Kent, Mercia, Nortumbria, Sussex i Wessex. Na przełomie VI i VII wieku hegemonię zyskało królestwo Kentu, potem przyszła pora na Nortumbrię. Od połowy VIII wieku hegemonia przypadła Mercii, a z początkiem IX wieku - Wessexowi. Władca państwa-hegemona nosił tytuł bretwalda. Organizacja heptarchiczna doprowadziła z czasem do zjednoczenia Brytanii i wykształcenia spójnego ustroju politycznego Anglo-Sasów.
Historia Wielkiej Brytanii |
---|
Chronologia |
Brytania |
Historia Szkocji |
Historia Anglii (V-VII wiek) |
Historia Anglii (VIII-X wiek) |
Heptarchia anglosaska |
dynastia normandzka |
Historia Anglii (XI-XV wiek) |
Anglia Tudorów Epoka elżbietańska |
Panowanie Stuartów |
Angielska wojna domowa |
Restauracja Stuartów |
Chwalebna Rewolucja |
Wielka Brytania w XVIII wieku |
Rewolucja przemysłowa |
Epoka wiktoriańska |
Wielka Brytania w XX wieku |