Histiajos

Z Wikipedii

Histiajos (zm. 494 p.n.e.), starożytny grecki polityk, tyran Miletu za panowania w Persji Dariusza Wielkiego.

W 512 p.n.e., podczas nieudanej wyprawy Dariusza przeciw Scytom oddał perskiemu władcy pewne przysługi, w zamian stając się władcą Miletu. W roku 510 p.n.e. założył kolonię Myrkinos w dolinie Strymonu, w miejscu później założonej kolonii ateńskiej Amfipolis. Perosowie nie ufali mu; wkrótce został wezwany do stolicy imperium perskiego Suzy, gdzie otrzymał tytuł "doradcy" królewskiego.

Histiajos, źle czujący się w roli królewskiego zakładnika, spiskował z obecnym tyranem Miletu, swoim zięciem Arystagorasem i przyczynił się do wybuchu powstania miast jońskich (powstanie jońskie). Według Herodota Histiajos posłanie wzywające do walki wytatuował na ogolonej głowie posłańca (pierwszy znany przykład steganografii), a wysłał go w drogę gdy włosy już odrosły.

Reagując na wybuch powstania, Dariusz wysłał Histiajosa (na prośbę jego samego) do Jonii w roli mediatora. Grek miał jednak własne plany polityczne i przyłączył się do antyperskiego powstania. Po pierwszych klęskach Arystagoras odpłynął do Tracji, gdzie - w okolicach Myrkinos - został w niewyjaśnionych okolicznościach zabity, a Histiajos zajął jego miejsce.

Po przegranej bitwie pod Lade Histajosowi nie udało się już zjednoczyć Hellenów i objąć nad nimi przywództwa; po zburzeniu miasta były tyran Miletu błąkał się na czele nielicznej floty między wyspami, łupiąc kolejne miasta i zatapiając liczne statki handlowe wroga. W 494 p.n.e. dostał się do perskiej niewoli i został stracony.

[edytuj] Bibliografia

• NGL Hammond, Dzieje Grecji, Warszawa 1973