Historia Społeczności Chrystusa

Z Wikipedii

Część serii dotyczącej

Ruchu Świętych w Dniach Ostatnich

Witraż: „Pierwsza wizja Józefa Smitha”

Ważniejsze denominacje

Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich Społeczność Chrystusa Obszar Świątyni · Poselstwo Eliasza Strangici · Fundamentalistyczny Kościół Przywrócony Kościół (LGBT)

Różnice

Różnice między Świętymi w Dniach Ostatnich Różnice pomiędzy Kościołem Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich a Społecznością Chrystusa

Historia

Historia Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich Historia Społeczności Chrystusa

Pisma Święte

Biblia · Księga Mormona Biblia Króla Jakuba Natchniony Przekład Biblii Księga Przykazań · Nauki i Przymierza Perła Wielkiej Wartości · Zasady Wiary

Ważniejsi przywódcy

Joseph Smith, Jr. · Oliver Cowdery Brigham Young · Joseph Smith III Sidney Rigdon · James Strang Gordon B. Hinckley · W. Grant McMurray Thomas S. Monson · Stephen M. Veazey

Wiara i praktyki

Słowo Mądrości · Świątynie

Historia Społeczności Chrystusa liczy prawie 200 lat. Najwcześniejsze ślady dziejów tego Kościoła związane są z przygodą młodego chłopca, o imieniu Józef Smith, który na początku XIX wieku modlił się w lesie, niedaleko swego rodzinnego domu w Manchester, w stanie Nowy Jork. Większość przekazów oznajmia, że gdy szedł on do lasu, aby się modlić, stoczył walkę ze złem i zwątpieniem, lecz później doświadczył epifanii, czyli wizji, w której zobaczył i zrozumiał Bożą dobroć. Wiele lat po tym wydarzeniu założył Kościół Jezusa Chrystusa (6 kwietnia 1830 r.).

Spis treści 1 Wczesne dzieje 2 Okres dezorganizacji 3 Reorganizacja Kościoła 4 Linki zewnętrzne 5 Przypisy

[edytuj] Wczesne dzieje

Wczesne dzieje Społeczności Chrystusa są takie same, jak pozostałych denominacji z ruchu Świętych w Dniach Ostatnich, który zrodził się w miejscowości Palmyra, w stanie Nowy Jork pod przewodnictwem Józefa Smitha. Razem z Oliverem Cowderym i Johnem Whitmerem, Smith opublikował Pisma Święte uważane przez jego zwolenników za natchnione oraz założył Kościół Chrystusa. Kościół ten wzrastał szybko, szczególnie dzięki nawróceniu Sidneya Rigdona i wielu wyznawców Kościołów Chrystusowych z Kirtland. Ich zdecydowana wiara obejmująca przekonanie o objawieniu się Boga oraz ich ścisła społeczność czasami wydawały się dziwne, lub nawet groźne dla osób spoza Kościoła. Systematycznie spotykany sprzeciw ze strony sąsiadów powodował, iż pierwsi Święci w Dniach Ostatnich zakładali wiele osad, aby następnie zostać z nich wygnanymi. Przykładami są tu Kirtland, w stanie Ohio; Independence, w stanie Missouri; Far West, w stanie Missouri i ostatecznie Nauvoo, w stanie Illinois.

Historie dwóch największych denominacji Świętych w Dniach Ostatnich (Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich i Społeczności Chrystusa) rozchodzą się dopiero po zamordowaniu Józefa Smitha, dn. 27 czerwca 1844 r. w Carthage, w stanie Illinois. Dalsza ewolucja nauk tych dwóch wyznań okaże się również inna, o czym dzisiaj świadczą liczne różnice między nimi.

[edytuj] Okres dezorganizacji

Po męczeńskiej śmierci Smitha w więzieniu, ruch popadł w zamieszanie i dezorganizację, wywołaną wskutek sporów nad sukcesją. Wśród niektórych przywódców powstały roszczenia do bycia prorokiem, co doprowadziło do utworzenia kilku odłamów Świętych w Dniach Ostatnich. Największa grupa, znana pod nazwą Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, podążyła za Brighamem Youngiem i osiedliła się w rejonie Wielkiego Jeziora Słonego (obecny stan Utah). Innym frakcjom przewodzili: Sidney Rigdon, James J. Strang, Lyman Wight, Alpheus Cutler, William Smith oraz David Whitmer. W następstwie dezorganizacji Kościoła, terminem „mormoni” zaczęto określać tych Świętych, którym przewodził Brigham Young.

[edytuj] Reorganizacja Kościoła

Po śmierci Proroka, niektórzy Święci w Dniach Ostatnich uważali, że Smith mianował swojego najstarszego syna, Józefa Smitha III jako następcę, i oczekiwali, że zajmie on jego miejsce. Faktycznie, sam Joseph Smith, Jr. wybrał swego najstarszego syna na następcę w urzędzie Prezydenta Kościoła, o czym stwierdza jego odręczny dokument z dn. 17 stycznia 1844 r.^[1] Jednakże, gdy zmarł mu ojciec, Joseph Smith III miał zaledwie 11 lat, dlatego też jego matka — Emma Hale Smith wraz z całą rodziną zdecydowała pozostać w Nauvoo i nie przyłączać się do któregokolwiek odłamu Świętych.

W latach 50. XIX wieku środkowozachodni Święci w Dniach Ostatnich, którzy nie przyłączyli się do żadnego z odłamów (lub później je opuścili) zaczęli się razem spotykać. Ich przywódcy, m. in. Jason W. Briggs, Zenos H. Gurley, Sr., wezwali Świętych do zreorganizowania Kościoła. Poprosili więc młodego Józefa Smitha III, aby przewodził nowej organizacji. Jednak on zgodził się na to dopiero wówczas, gdy otrzymał osobiste duchowe potwierdzenie słuszności takiego rozwiązania. Podczas konferencji, dn. 6 kwietnia 1860 r. w Amboy, w stanie Illinois, Józef Smith III został oficjalnie uznany za Prezydenta Zreorganizowanego Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, dzisiaj znanego pod nazwą Społeczność Chrystusa. William Marks, były prezydent palika Nauvoo służył Józefowi Smithowi III jako doradca w zreorganizowanym Pierwszym Prezydium.

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Historia Kościoła na oficjalnej stronie Społeczności Chrystusa
• Oficjalna strona Świątyni Kirtland (Społeczność Chrystusa)
• Strona historyczna Społeczności Chrystusa, poświęcona życiu i działalności Józefa Smitha, Jr. w Nauvoo
• Strona historyczna 'Społeczności Chrystusa, poświęcona życiu i działalności Józefa Smitha III w Plano
• Muzeum Józefa Smitha III „Liberty Hall”

[edytuj] Przypisy

1. ↑ César Vidal Manzanares, Prekursorzy Nowej Ery, Warszawa 1994, s. 85; Mircea Eliade, Ioan P. Couliano, Słownik religii, Warszawa 1994, s. 260; Archiwum Społeczności Chrystusa w Independence (oryginał)