Ignacy Adam Bator
Z Wikipedii
Ignacy Adam Bator (ur. 13 listopada 1916 w Drobnicach, pow. wieluński, zm. po 3 sierpnia 1944 w Warszawie) – lotnik 301 Dywizjonu Bombowego, cichociemny, uczestnik powstania warszawskiego.
Po ewakuacji do Anglii i przeszkoleniu na stanowisko strzelca-radiooperatora został przydzielony do 301 Dywizjonu Bombowego Ziemi Pomorskiej. Po ukończeniu pierwszej tury operacyjnej przydzielony do 138 Dywizjonu Specjalnego RAF gdzie latał ze zrzutami do okupowanych krajów.
Ochotniczo zgłosił się do przerzutu do Polski, wyrażając chęć przyłączenia się do ruchu oporu. Zgodę otrzymał 19 maja 1942 r. i pod pseudonimem "Opór" w nocy z 26 na 27 stycznia 1943 został zrzucony do Polski. Zginął w walkach z Niemcami podczas powstania warszawskiego przy ul. Chałubińskiego.[1]
- ↑ Jędrzej Tucholski w swojej książce "Cichociemni", Warszawa 1988, s. 293 podaje, że Ignacy Bator zaginął 3 sierpnia 1944 pomiędzy ul. Świętokrzyską i Polną.
[edytuj] Odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
- Distinguished Flying Cross
- inne odznaczenia
