Ignacy Friedman
Z Wikipedii
Ignacy Friedman (ur. 14 lutego 1882 w Podgórzu k. Krakowa, zm. 26 stycznia 1948 w Sydney) - polski pianista, kompozytor i pedagog żydowskiego pochodzenia.
Naukę muzyki rozpoczął jako kilkuletnie dziecko pod kierunkiem ojca, skrzypka i klarnecisty orkiestry teatralnej. Następnie gry fortepianowej uczyła go Flora Grzywińska, pedagog krakowska. W 1900 wyjechał do Lipska na studia kompozytorskie u Hugo Riemanna, w 1901 został uczniem Teodora Leszetyckiego w Wiedniu oraz studentem muzykologii u Guido Adlera . Zadebiutował także w Wiedniu 22 listopada 1904, gdzie wykonał koncerty fortepianowe Brahmsa, Czajkowskiego i Liszta, odnosząc olbrzymi sukces.
W 1927 w Wiedniu wziął udział w festiwalu urządzonym z okazji 100. rocznicy śmierci Beethovena, grając utwory fortepianowe oraz tria z Bronisławem Hubermanem i Pablo Casalsem. Słynął ze znakomitej techniki gry; dał ponad 2800 koncertów na całym świecie. Pisał transkrypcje fortepianowe, salonowe miniatury i utwory kameralne. Opracował edycje dzieł fortepianowych F. Chopina, F. Liszta i Schumanna.