Ignacy Krzyżanowski
Z Wikipedii
Ignacy Krzyżanowski (ur. 24 grudnia 1826 w Opatowie, zm. 10 lutego 1905 w Warszawie) - polski pianista i kompozytor.
Nauki pobierał u Franciszka Mireckiego, a następnie studiował w paryskim konserwatorium. Koncertował z wielkimi sukcesami w Polsce, Francji i Anglii. W 1852 sprowadził się do Warszawy, gdzie bardzo szybko zdobył opinię jednego z najlepszych nauczycieli gry na fortepianie. Zajmował się również publicystyką muzyczną.
Twórczość Ignacego Krzyżanowskiego, choć oceniana wysoko, uległa zapomnieniu. Komponował on głównie muzykę fortepianową: krakowiaki, polonezy, bagatele, mazury, nokturny i pieśni.
[edytuj] Najważniejsze kompozycje
- Sonata op. 45
- Wariacje
- Andante cantabile op. 17
- Scherzo op. 21
- Romans op. 18
- Elegia op. 24