Imielnica (dzielnica Płocka)

Z Wikipedii

	Imielnica
	osiedle Płocka

Status

osiedle

W granicach miasta

od 1982

Powierzchnia

2,72 km²

Populacja (2005)
- liczba ludności
- gęstość

2 560
941 os./km²

Imielnica – osiedle Płocka położone za Podolszycami przy drodze krajowej 62 prowadzącej do Wyszogrodu i Warszawy.

Osiedle składa się z domków jednorodzinnych. Znajduje się tutaj Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa należący do tutejszej parafii pw św. Jakuba Apostoła. Głównymi ulicami tej części Płocka są Wyszogrodzka i Harcerska. W tej części miasta ma siedzibę salon samochodowy Opel i stary cmentarz. Niedaleko domków płynie rzeczka Rosica (Struga).

Miejscowa parafia sięga XIV w. W 1413 r. otrzymała odpusty od papieża Marcina V. W XVI w. została przejęta przez mansjonarzy katedralnych. Początkowo wnętrze świątyni składało się z dwóch kaplic. Ołtarz główny był murowany i miał rzeźbioną nastawę. W takiej postaci kościół istniał do 1835 r. Wtedy to zbudowano 4 ołtarze. Od 1900 r., kiedy w pobliskich Borowiczkach (dziś część Płocka) powstała cukrownia, postanowiono zbudować większy i obszerniejszy kościół. W 1927 r. ówczesny proboszcz, ks. Władysław Skierkowski rozpoczął budowę nowej świątyni według projektu Brunona Zborowskiego. Budowę zakończono w 1935 r., a aktu konsekracji dokonał bp Leon Wetmański. Podczas okupacji Niemcy aresztowali ks. Skierkowskiego i wywieźli do obozu w Działdowie, a parafię wykorzystali jako magazyn. Obecny kościół jest bardzo ciekawie wyposażony, posiada wspaniałą polichromię autorstwa ks. Władysława Zycha. Proboszczem od 2002 r. jest ks. Ryszard Paradowski, a pomagają mu księża Andrzej Konwerski i Grzegorz Marchwiński.

Do parafii pw. św. Jakuba należą Borowiczki. Ta część miasta rozwinęła się po wybudowaniu tu cukrowni (1900 r.). Cukrownia ta produkuje najlepszy w regionie cukier. Nazwa osiedla pochodzi od grzybów borowików, których jest niesłychanie dużo w pobliskich lasach.