Z Wikipedii

Spis treści 1 Ordoño 2 Alfons II Cnotliwy 3 Miasta Ekwadoru 4 Tabele 5 Infoboxy 6 Ludy irańskie 7 Inne

[edytuj] Ordoño

Ordoño (arabski: أردون بن إذفنش /Urdūn ibn Iḍfunš/ ur. ok. 831, zm. 27 maja 866) - kól Asturii od 850 roku.

Ordoño urodził się w Oviedo, gdzie na dworze króla Alfonso II spędził pierwsze lata swego życia. W wieku lat dziewięciu, przeprowadził się do galicyjskiej stolicy Lugo, gdzie jego ojciec, Ramiro, został mianowany gubernatorem. Tam też uzyskał wykształcenie, także w sztuce wojennej.

Ordoño został gubernatorem Galicji gdy jego ojciec wyjechał do Vardulias by poślubić Paternę (swoją drugą żonę). W tym czasie, Alfonso zmarł i Ramiro został ogłoszony królem. Jednakże, podczas nieobecności Ramiro, zniecierpliwieni arystokraci wybrali w tym czasie na króla hrabiego Nepocian. Ordoño natychmiast zaczął zbierać wojska by pomóc ojcu w obaleniu uzurpatora. Nie mógł zostawić swojego urzędu w Galici do pomocy, jednakże, i jego wojsko jeździło nieużywany. Gdy jego ojciec w końcu zwyciężył, potwierdził Ordoño w jego dotychczas tymczasowa pozycja.

W 847, w wieku 26 lat, Ordono poślubił Muniadonę, prawdopodobnie siostrę hrabiego z Bierzo. Miała urodzić mu sześcioro dzieci, wliczając w to jego następcę, Alfonso III.

1 stycznia, 850, Ordono objął tron po swoim ojcu. Był pierwszym królem Asturii który wstąpił na tron bez wyborów, jako spadkobierca swojego ojca. Jego pierwsza konfrontacja była z Baskami, którzy zbuntowali się z poparciem Banu Qasi Zaragozy. Chwila wracająca do Oviedo po zwyciężaniu buntowników, odebrał wiadomość o nieuchronnej mauretańskiej napaści na Vardulias. Zanim Maurowie mogli zaatakować, spotkał ich koło Ebro i zwyciężył ich. Te zwycięstwa oznaczane mało na dłuższą metę, dla regulatora Zaragozy, Musa ibn Musa umocniła miasto Albaida (Albelda). In 859, Ordo?o zwyciężyło go przy Albelda i oblokło i starło miasto.

Kibicował mozarab buntownicy, którzy kosztują go przy Guadacelete w 854. Ale to fiasko tylko podburzyło go łączyć "Pustynia Duero", wyludniony region między Asturian cordillera i rzeka Duero. Wyreżyserował Repoblación, przez który ponownie zaludniły miasta z León, Astorga, Tui, i Amaya.

Zamierzał natrzeć przeciwko regulatorowi Tudela i stąd kontrolować cały dostęp do Navarry i Kraju Basków, ale Emirat z Córdoba odpowiedzieć naruszeniem Álava i worka tytułowego miasta. At Bureba, Araby zwyciężyły Rodrigona, najpierw liczyć z Kastylii, i odsuwać Reconquista przez wiele lat.

Ordo?o zginęło podczas Oviedo i nastąpić przez jego najstarszego syna.

[edytuj] Alfons II Cnotliwy

Alfons II Cnotliwy (ur. 759 w Oviedo - zm. 20 marca 842, ), called the Chaste, was the king of Asturias from 791 to his death, Alfonso I's reputed grandson, the son of Fruela I and the Basque Munia.

Urodził się w Oviedo, w roku 759 lub 760. He was put under the guardianship of his aunt Adosinda after his father's death, but one tradition relates his being put in the monastery of Samos. He was the governor of the palace during the reign of Adosinda's husband Silo. On Silo's death, he was elected king by Adosinda's allies, but the magnates raised his uncle Mauregatus to the throne instead. Alfonso fled to Álava to live with his maternal relatives. Mauregatus was succeeded by Bermudo, Alfonso's cousin, who abdicated after his defeat at Burbia. Alfonso was subsequently elected king on 14 September 791. The events of his reign are in reality almost unknown. Poets of a later generation invented the story of the secret marriage of his sister Ximena with Sancho, count of Saldana, and the feats of their son Bernardo del Carpio. Bernardo is the hero of a cantar de gesta (chanson de geste) written to please the anarchical spirit of the nobles.

Wiadomo że Alfonso utrzymywał kontakty z dworem Karola Wielkiego. Wysyłał delegacje do Aachen w 796, 797 i 798, lecz nie znamy ich celów. Być może chodziło o zabezpieczenie królestwa of the Ibn Mugait brothers. Z drugiej strony, they may have been related to the adoptionist controversy which had brought Bermudo's kingdom into Charlemagne's view.

Pod względem militarnym, Alfonso wiele uczynił by zabezpieczyć swe królestwo przed maurami. Zajął Lizbonę w 798. Pobił muzułmanów pod Narón i Anceo (825) oraz, dzięki tym zwycięstwom, rozpoczął ponowne zaseidlanie terenów Galicia, León i Castile.

Alfonso przeniósł stolicę królewstwa z Pravia, gdzie Silo had located it, do Oviedo, miasta lokowane przez jego ojca i miejsca swoich narodzin. Zbudował tam pałac i wiele kościołów. Zbudował San Tirso, where he is buried, and Santullano, on the outskirts. Crónica Sebastianense w 842 odnotowuje jego śmierć w tych słowach:

"tras haber llevado por 52 años casta, sobria, inmaculada, piadosa y gloriosamente el gobierno del reino"

[po sprawowaniu przez 52 lata cnotliwych, trzeźwych, nieskazitelnych, pobożnych i pełnych chwały rządów nad królestwem]

Tradycja głosi iż w roku 814, w miejscowości Santiago de Compostela, odnalezione zostało ciało św. Jakuba, a król Alfonso był pierwszym pielgrzymującym do tego sławnego po dziś dzień sanktuarium.

Kategoria: Władcy Asturii

[edytuj] Miasta Ekwadoru

Miasta w Ekwadorze
	Miasto	Liczba ludności					Prowincja
		Spis ludności z 1982	Spis ludności z 1990	Spis ludności z 2001	Szacunkowo na 2005	Szacunkowo na 2008
1.	Guayaquil	1 199 344	1 508 444	1 985 379	2 157 853	2 213 030	Guayas
2.	Quito	866 472	1 100 847	1 399 378	1 516 353	1 594 883	Pichincha
3.	Cuenca	152 406	194 981	277 374	305 772	317 337	Azuay
4.	Machala	105 521	144 197	204 578	228 351	240 935	El Oro
5.	Santo Domingo	69 235	114 422	199 827	238 325	228 350	Pichincha
6.	Manta	100 338	125 505	183 105	201 700	207 396	Manabí
7.	Portoviejo	102 628	132 937	171 847	187 369	192 857	Manabí
8.	Durán	51 023	82 359	174 531	212 924	190 218	Guayas
9.	Ambato	100 454	124 166	154 095	165 541	176 910	Tungurahua
10.	Quevedo	67 023	86 910	120 379	132 544	138 286	Los Ríos
11.	Riobamba	75 455	94 505	124 807	135 588	137 994	Chimborazo
12.	Loja	71 652	94 305	118 532	129 121	127 388	Loja
13.	Ibarra	53 428	80 991	108 535	122 642	125 862	Imbabura
14.	Milagro	77 010	93 637	113 440	121 055	124 813	Guayas
15.	Esmeraldas	90 360	98 558	95 124	96 265	110 156	Esmeraldas
16.	Babahoyo	42 266	50 285	76 869	84 421	88 318	Los Ríos
17.	La Libertad	41 955	53 108	77 646	85 750	86 027	Guayas
18.	El Carmen	11 928	22 870	33 382	39 989	77 088	Manabí
?.	Sangolqui	15 004	35 386	56 794	71 830	--	Pichincha
20.	Latacunga	28 764	39 882	51 689	57 127	59 567	Cotopaxi
21.	Velasco Ibarra	17 017	24 112	29 265	32 189	58 703	Guayas
22.	Ventanas	15 869	23 217	32 425	36 596	56 975	Los Ríos
23.	Salinas	17 748	19 298	28 650	30 792	54 920	Guayas
24.	Pasaje	26 224	32 947	45 526	49 803	54 554	El Oro
25.	Santa Elena	12 859	17 459	27 351	30 920	53 965	Guayas
26.	Daule	18 923	24 399	31 763	34 632	52 425	Guayas
27.	Tulcán	30 985	37 069	47 359	50 761	51 799	Carchi
28.	Santa Rosa	26 716	32 648	42 593	45 972	50 852	El Oro
29.	Chone	33 839	41 437	45 526	47 994	50 671	Manabí
30.	Huaquillas	20 117	27 368	40 183	45 027	48 348	El Oro
32.	La Troncal	b.d.	19 654	27 847	30 726	43 107	Cañar
35.	Jipijapa	27 146	32 225	36 078	37 900	40 650	Manabí
38.	Azogues	14 548	21 060	27 866	31 151	36 678	Cañar
42.	Otavalo	17 461	21 548	30 965	33 946	33 640	Imbabura
47.	Cayambe	14 249	16 849	30 473	34 239	27 548	Pichincha
51.	Nueva Loja	7 237	13 165	34 106	43 809	25 416	Sucumbíos
70.	Buena Fe	b.d.	19 300	27 516	30 406	17 248	Los Ríos

[edytuj] Tabele

#	Obwód	Populacja (2005)	Przyrost populacji (2004/2005)	Procentowo Bułgarii
1	Sofia (miasto)	1 232 000	+1,0%	16,15%
2	Plovdiv	708 000	-0,2%	9,28%
3	Warna	458 000	-0,1%	6,00%
4	Burgas	419 000	-0,2%	5,49%
5	Stara Zagora	362 000	-0,5%	4,74%
6	Błagojewgrad	335 000	-0,8%	4,39%
7	Plewen	305 000	-1,5%	4,00%
8	Pazardżik	300 000	-1,0%	3,93%
9	Wielkie Tyrnowo	284 000	-0,5%	3,72%
10	Chaskowo	268 000	-0,7%	3,51%
11	Sofia (obwód)	262 000	-1,1%	3,43%
12	Ruse	257 000	-0,7%	3,37%
13	Sliwen	211 000	-1,0%	2,77%
14	Wraca	209 000	-1,7%	2,74%
15	Dobricz	207 000	-0,8%	2,71%
16	Szumen	200 000	-0,6%	2,62%
17	Montana	167 000	-2,0%	2,19%
18	Kyrdżali	160 000	-0,7%	2,10%
19	Łowecz	159 000	-1,3%	2,08%
20	Kiustendił	154 000	-1,2%	2,02%
21	Jamboł	148 000	-1,1%	1,94%
22	Pernik	142 000	-1,3%	1,86%
23	Razgrad	141 000	-1,0%	1,85%
24	Tyrgowiszte	137 000	-1,0%	1,80%
25	Gabrowo	136 000	-1,2%	1,78%
26	Silistra	136 000	-1,3%	1,78%
27	Smolan	133 000	-1,5%	1,74%
28	Widin	118 000	-2,0%	1,55%
	Bułgaria	7 630 000	-?%	100%

#	Obwód	Powierzchnia (km²)	Procent Bułgarii
1	Burgas	7 618	6,87%
2	Sofia (obwód)	7 277	6,56%
3	Błagojewgrad	6 478	5,84%
4	Plovdiv	5 973	5,39%
5	Stara Zagora	4 959	4,47%
6	Dobricz	4 700	4,24%
7	Wielkie Tyrnowo	4 684	4,22%
8	Pazardżik	4 393	3,96%
9	Plewen	4 216	3,80%
10	Jamboł	4 209	3,79%
11	Łowecz	4 134	3,73%
12	Wraca	4 098	3,69%
13	Chaskowo	4 033	3,64%
14	Kyrdżali	4 032	3,64%
15	Warna	3 819	3,44%
16	Sliwen	3 646	3,29%
17	Montana	3 595	3,24%
18	Smolan	3 532	3,18%
19	Szumen	3 365	3,03%
20	Widin	3 071	2,77%
21	Kiustendił	3 027	2,73%
22	Silistra	2 862	2,58%
23	Tyrgowiszte	2 735	2,47%
24	Razgrad	2 648	2,39%
25	Ruse	2 616	2,36%
26	Pernik	2 377	2,14%
27	Gabrowo	2 053	1,85%
28	Sofia (miasto)	1 349	1,22%
	Bułgaria	110 910	100%

[edytuj] Infoboxy

{{{nazwa}}}
Podstawowe dane
Stolica:	[[{{{nazwamiasta}}}]]
Powierzchnia:	{{{powierzchnia}}} km²
Populacja([[{{{dane_na_rok}}}]]): • ogólnie • gęstość	• proc. Walii: {{{populacja}}} {{{gęstość}}} os./km² {{{pow_proc_wal}}}
Znajomość języka wal.:	{{{liczba}}} %

[edytuj] Ludy irańskie

Ludy irańskie^[1] - zbiór grup etnicznych,^[2][3] definiowany według kryterium lingwistycznego, jako ludy posługujące się językami irańskimi.^[4] Współcześnie rozrzuceni są na Wyżynie Irańskiej, na terenie rozciągającym się od gór Hindukusz do środkowej Anatolii i od Azji Środkowej do Zatoki Perskiej - region ten określany jest czasami terminem "Wielki Iran".^[5] Jednakże ludy używające irańskich języków, można było kiedyś znaleźć na znacznie większym obszarze Euroazji, od Balkanów do zachodnich Chin.

^[6][7]

Ludy irańskie nie są ograniczone do dzisiejszych granic państwa Iran, dlatego też nie powinno się utożsamiać z mieszkańcami państwa Iran - Irańczykami - obywatelami Iranu.

The series of ethnic groups which comprise the Iranian peoples are traced to a branch of the ancient Indo-European Aryans known as the Iranians or Proto-Iranians. Archaeological finds in Russia, Central Asia and the Middle East have elucidated some scant information about the way of life of these early peoples. The Iranian peoples have played an important role throughout history: the Achaemenid Persians established one of the world's first multi-national states and the Scythian-Sarmatian nomads dominated the vast expanses of Russia and western Siberia for centuries with a group of Sarmatian warrior women possibly being the inspiration for the Greek legend of the Amazons.[8][9] In addition, the various religions of the Iranian peoples, including Zoroastrianism and Manichaeism, are believed by some scholars to be important early philosophical influences on Judeo-Christianity.[10] Early Iranian tribes are the ancestors of many modern peoples, including Persians, Kurds, Pashtuns and many other groups.

1. ↑ lokalne nazwy - staroirański: Arya, średnioirański: Eran, współczesne języki irańskie: współczesny perski: Iraniyan lub Irani-ha, kurdyjski: Êraniyekan lub gelên Êranî, język mazanderański: Iranijş Benevarün lub Heranaysi Adəmün, zazaki: Iryanıco mılletê, osetyjski: Iranay Adem
2. ↑ "The Kurds of Iraq: Recent History, Future Prospects by Carole A. O’Leary" — Middle East International Affairs, Vol. 6, No. 4 (December 2002) (retrieved 4 June 2006)
3. ↑ "Iranian peoples" — Encyclopedia of the Ukraine (retrieved 4 June 2006)
4. ↑ J. Harmatta in "History of Civilizations of Central Asia", Chapter 14, The Emergence of Indo-Iranians: The Indo-Iranian Languages, ed. by A.H. Dani & V.N. Masson, 1999, p. 357
5. ↑ Frye, Richard Nelson, Greater Iran, ISBN 1-56859-177-2 p.xi: "... Iran oznacza wszystkie ludy i ziemie gdzie języki irańskie były, i są używane, i gdzie w przeszłości istniała wie, multi-faceted Iranian cultures existed. ..."
6. ↑ "Iranian languages" — Encyclopedia Britannica (retrieved 4 June 2006)
7. ↑ "Scope of Iranian languages" — Encyclopedia Iranica (retrieved 4 June 2006)

[edytuj] Inne

---