Iwo z Bretanii
Z Wikipedii
Święty Iwo z Bretanii | |
Uznany za świętego | 1347 |
Skąd | Kermartin; k/Tréguier, Bretania |
Żył w latach | 17 października 1253 Tréguier - 19 maja 1303 Louannec |
Najważniejsze pisma |
Święty Iwo z Bretanii (ur. 17 października 1253 w Kermartin - zm. 19 maja 1303 w Louannec, Bretania), zwany również Yves (we Francji), Yvo, Ives, Ivo oraz Iwon. Patron prawników oraz Bretanii. Był synem Heloriego, lorda Kermartin, Azo du Kenquis.
Został pochowany w kościele w miejscowości Tréguier gdzie znajdują się również jego relikwie. Kanonizowany przez papieża Klemensa VI w czerwcu roku 1347. Dzień odpustu przypada na 19 maja. Na jego grobie wyryto inskrypcję Sanctus Ivo erat Brito/ Advocatus et non latro/ Res miranda populo. Święty Iwo był Bretończykiem, adwokatem a nie bandytą - rzecz zadziwiająca dla ludzi. Uznawany jest również za opiekuna ludzi biednych.
[edytuj] Biografia
W roku 1267 jeszcze jako Iwon Hélory rozpoczął naukę na Uniwersytecie Paryskim, gdzie następnie ukończył wyższe studia z prawa cywilnego. W roku 1277 rozpoczął studia z prawa kanonicznego na uniwersytecie w Orleanie. Po swoim powrocie do Bretanii został wyznaczony w roku 1280 jako sędzią archidiecezjalny Rennes. W roku 1284 został zapraszany przez biskupa Tréguier do pełnienia obowiązków oficjała sądu biskupiego. Jako kościelny prawnik nie wahał się opierać niesprawiedliwej władzy państwowej, która ingerowała w prawa Kościoła. Przez całe dorosłe życie otaczał opieką ludzi ubogich, dlatego też nadano mu miano "obrońcy ubogich". Żył bardzo skromnie służąc innym ludziom. W swoim domu urządził szpital, łaźnię, sierociniec i przytułek dla najuboższych. Iwon był członkiem III zakonu św. Franciszka z Asyżu.
[edytuj] Kościoły i kaplice
We współczesnej Polsce z kultem Św. Iwona łączy się nazwa miejscowości Iwonicz oraz Iwonicz Zdrój, gdzie w roku 1464 poświęcony został pierwszy drewniany kościół. Pod koniec wieku XVIII uzdrowisko iwonickie znalazło się w dobrach rodziny Załuskich, którzy w roku 1838 ufundowali tam ponownie kaplicę Św. Iwona. W latach 1894-1895 wybudowano nowy kościół pw. Św. Iwona i Matki Bożej Uzdrowienia Chorych. W roku 1952 dzięki badaniom archiwalnym ks. dr Jana Rąba ostatecznie ustalono, że patronem iwonickiej świątyni jest Św. Iwon Hélory z Kermatin w Bretanii.
Kościoły i kaplice w Polsce: kościół pw. św. Iwo i Matki Boskiej Uzdrowienia Chorych w Iwoniczu-Zdroju z lat (1894-95) oraz pw. MB Uzdrowienie Chorych i św. Iwona z roku 1995, kaplica św. Iwona w kościele NMP na Piasku we Wrocławiu, Kościoły w Europie; Sant'Ivo alla Sapienza w Rzymie.