Bracia mniejsi

Z Wikipedii

Bracia Mniejsi
Pełna nazwa	Zakon Braci Mniejszych, Zakon Braci Mniejszych Kapucynów, Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych
Nazwa łacińska	Ordo Fratrum Minorum, Ordo Fratrum Minorum Capuccinorum, Ordo Fratrum Minorum Conventualium
Skrót zakonny	OFM, OFMCap., OFMConv.
Kościół	Kościół katolicki
Dewiza	Pax et Bonum Pokój i Dobro [1]
Założyciel	Święty Franciszek z Asyżu
Data założenia	1209
Rok zatwierdzenia	1223
Liczba zakonników	ok.36 000 (2006)
Liczba Polaków	ok.3 200 (2005)
witryna zakonu

Zakon Braci Mniejszych (łac. Ordo Fratrum Minorum, pot. franciszkanie) – katolicka rodzina zakonna grupująca zakony żebrzące. Pierwszy zakon powstał w 1209 roku, założony przez św. Franciszka z Asyżu. Pierwotnie związany z plebejskim ruchem spirytuałów, którzy szczególny nacisk kładli na wartość ubóstwa, co było przyczyną konfliktów z hierarchią kościelną. Franciszkanie stworzyli prąd filozoficzno-teologiczny (szkoła franciszkańska), do której zaliczani są m.in: św. Antoni Padewski, św. Bonawentura, bł. Jan Duns Szkot, William Ockham, Roger Bacon i inni.

Wkrótce po śmierci założyciela zakonu wyróżniły się opcje braci "od wspólnoty": konwentualnych oraz zwolenników rygorystycznej interpretacji reguły: obserwantów (którzy z czasem podzielili się na wiele gałęzi, m.in. na bernardynów, reformatów oraz alkantarzystów). W Polsce pierwszy klasztor franciszkański powstał w 1236 roku we Wrocławiu, a następny w 1237 roku w Krakowie.

Spis treści 1 Podział wspólnot zakonnych 1.1 I Zakon Św. Franciszka 1.1.1 bracia mniejsi 1.1.2 bracia mniejsi konwentualni 1.1.3 bracia mniejsi kapucyni 2 Przypisy 2.1 Zobacz też 2.2 Linki zewnętrzne

[edytuj] Podział wspólnot zakonnych

Franciszkanie dzielą się na:

• I Zakon Św. Franciszka – wspólnoty męskie (franciszkanie, franciszkanie konwentualni, kapucyni),
• II Zakon – siostry klaryski,
• III Zakon – zakony regularne męskie i żeńskie, oparte na III regule św. Franciszka oraz świeccy franciszkanie (tercjarze).

[edytuj] I Zakon Św. Franciszka

Współcześnie I Zakon obejmuje trzy wspólnoty:

[edytuj] bracia mniejsi

(Ordo Fratrum Minorum) połączeni w jeden zakon w 1897 roku i określani jako franciszkanie. W Polsce ze względów historycznych, w potocznym nazewnictwie zakonników tego zgromadzenia nazywa się również bernardynami, reformatami, franciszkanami śląskimi, itd. Oficjalnie jednak w 1911 r. Watykan zakazał używania starych nazw w odniesieniu do wspólnoty braci mniejszych.

W Polsce jest pięć prowincji braci mniejszych:

• Prowincja św. Jadwigi Śląskiej – Wrocław Karłowice
• Prowincja Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – Katowice Panewniki
• Prowincja św. Franciszka z Asyżu – Poznań
• Prowincja Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny – Kraków
• Prowincja Matki Bożej Anielskiej – Kraków

Ważnymi ośrodkami tych prowincji są sanktuaria maryjne w Dukli, Kalwarii Zebrzydowskiej, Leżajsku, Panewnikach, Wambierzycach, sanktuaria świętych w Górze Św. Anny czy Prudniku. Franciszkanie z tej gałęzi prowadzą na terenie Polski liczne parafie i specjalistyczne duszpasterstwa (akademickie, charytatywne, młodzieżowe). Każda z prowincji posiada własne wyższe seminaria, a wywodzący się z nich naukowcy pracują na uniwersytetach krajowych i zagranicznych. Bracia mniejsi posiadają w Polsce kilka eremów (m.in. Dukla, Woźniki, na Śliwkuli koło Koniakowa). Do tej gałęzi należy franciszkańska Kustodia Ziemi Świętej. Strojem zakonnym jest brązowy habit przepasany białym sznurem (cingulum).

[edytuj] bracia mniejsi konwentualni

(łac. Ordo Fratrum Minorum Conventualium), również zwanych franciszkanami, których najważniejszym ośrodkiem w Polsce jest Niepokalanów założony przez św. Maksymiliana Marię Kolbego oraz Kraków gdzie nieprzerwanie pracują od 1237 r.

W Polsce są trzy prowincje braci mniejszych konwentualnych:

• Prowincja bł. Jakuba Strzemię i św. Antoniego z Padwy – Kraków
• Prowincja Matki Bożej Niepokalanej – Warszawa
• Prowincja św. Maksymiliana Marii Kolbego – Gdańsk

Od XIII w. są stróżami grobu i bazyliki św. Franciszka w Asyżu. Cechą charakterystyczną dla tej gałęzi było budowanie klasztorów w centrum miast. Obecnie w Polsce prowadzą liczne sanktuaria, parafie i wydawnictwa. Zaangażowani w działalność w mediach (Radio Niepokalanów, Tv Puls, Fioretti), wśród osób uzależnionych, oraz w działalność misyjną. Co czwarty brat mniejszy konwentualny pochodzący z polskiej prowincji pracuje poza granicami kraju. Wśród akcji prowadzonych przez franciszkanów na uwagę zasługuje również praca z młodzieżą. Strojem zakonnym jest czarny lub szary habit z kapturem przepasany białym sznurem (cingulum).

[edytuj] bracia mniejsi kapucyni

(łac. Ordo Fratrum Minorum Capuccinorum), wywodzący się z gałęzi pragnącej powrócić do tradycji życia pierwszych franciszkanów. Utworzeni zostali przez Matteo Serafini da Bascio. Formalnie wyodrębnili się w 1528 roku, w 1619 roku zostali zatwierdzeni przez papieża, a w 1681 roku przybyli do Polski. W okresie rozbiorów odgrywali ważną rolę jako działacze społeczni i niepodległościowi.

W Polsce są dwie prowincje braci mniejszych kapucynów:

• Prowincja św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny – Kraków
• Prowincja św. Wojciecha i św. Stanisława – Warszawa

Obecnie prowadzą m.in.: Ośrodek Apostolstwa Trzeźwości w Zakroczymiu. Strojem zakonnym jest kasztanowy habit z charakterystycznym długim kapturem przepasany sznurem (cingulum).

Przypisy

[edytuj] Zobacz też

• Ojciec Pio
• Studium Biblicum Franciscanum
• Kustodia Ziemi Świętej
• Generałowie franciszkanów

[edytuj] Linki zewnętrzne

• VIDEO: OFM CONV-Ordo Fratrum Minorum Conventualium VIDEO
• serwis informacyjny Franciszkanów w Polsce
• zakony franciszkańskie w Polsce i na misjach – strona kierująca na witryny poszczególnych wspólnot