Izoelektronowość

Z Wikipedii

Jeśli atom, jon, rodnik lub cząsteczka mają tę samą ilość elektronów walencyjnych co inna cząstka to określa się je mianem izoelektronowych.

[edytuj] Przykłady:

• Sód jest izoelektronowy w stosunku z neonem jeśli straci jeden elektron.

Na⁺ ma tę samą konfigurację elektronową [He]2s²2p⁶ co atom neonu.

• Chlor jest izoelektronowy do argonu jeśli uzyska dodatkowy elektron.

Oba Cl^– i Ar⁰ mają konfigurację [Ne]3s²3p⁶.

• Gal⁺³ nie jest izoelektronowy w stosunku do niklu, nawet jeśli oba mają 28 elektrony.

Konfiguracja elektronowa Ga⁺³ to [Ar]3d¹⁰ podczas gdy Ni⁰ opisuje [Ar]4s²3d⁸ — elektrony walencyjne znajdują się na innych orbitalach.

• Acetylen C₂H₂ jest izoelektronowy do iminoboranu BNH₂.

Oba atomy węgla mają konfigurację [He]2s²2p², a wodoru 1s¹ — razem cząsteczka posiada 10 elektronów walencyjnych.

Bor ma konfigurację [He]2s²2p¹, a azot [He]2s²2p³ co w sumie z dodatkowymi 2 elektronami z atomów wodoru daje również 10 elektronów walencyjnych.

• Azot cząteczkowy N₂ jest izoelektronowy do tlenku węglau CO i fluoroborylenu BF.

Wszystkie te cząsteczki posiadają 10 elektronów walencyjnych. Są one również izolobalne.