Józef Dziemidok

Z Wikipedii

Józef Dziemidok - funkcjonariusz PRL-owskich organów bezpieczeństwa publicznego: Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego (MBP), Komitetu ds. Bezpieczeństwa Publicznego (KdsBP) oraz Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (MSW), m.in. pełniący obowiązki zastępcy naczelnika Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Poznaniu, dyrektor Departamentu VI KdsBP.

W organach bezpieczeństwa od 1945 roku, najpierw w Poznaniu jako referent, następnie pełniący obowiązki zastępcy naczelnika Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego (WUBP). W grudniu 1947 roku przeniesiony do centrali MBP w Warszawie na stanowisko zastępcy naczelnika i jednocześnie (p.o.) naczelnika (od lipca 1948 naczelnik) Wydziału V Departamentu V Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, następnie od 20 marca 1953 roku wicedyrektor Departamentu XI MBP. Po likwidacji MBP i przejęciu zadań bezpieczeństwa publicznego i wywiadu przez Komitet ds. Bezpieczeństwa Publicznego, Józef Dziemidok został wicedyrektorem Departamentu VI (walka z wrogą działalnością reakcyjnego kleru) KdsBP, a 1 czerwca 1955 dyrektorem. Po likwidacji KdsBP przeniesiony do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych na stanowisko zastępcy dyrektora Departamentu III MSW. 10 października 1957 r. został mianowany zastępcą dyrektora Centralnego Archiwum MSW, a od 11 maja 1959 roku II zastępcą komendanta Milicji Obywatelskiej ds. Służby Bezpieczeństwa miasta Warszawy. Zwolniony z MSW 15 kwietnia 1964 r.

[edytuj] Źródło

• Metody pracy operacyjnej Aparatu Bezpieczeństwa wobec kościołów i związków wyznaniowych 1945-1989, IPN Warszawa 2004