Józef Hurwic
Z Wikipedii
Józef Hurwic (ur. 23 maja 1911 w Warszawie) - profesor, polski fizykochemik i popularyzator nauki, członek honorowy Komitetu Historii Nauki Polskiej Akademii Nauk, członek wielu polskich i zagranicznych towarzystw naukowych. W roku 1939 uzyskał tytuł magistra inżyniera, a w 1950 - stopień naukowy doktora (Politechnika Warszawska). Tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego nadany mu został w 1954, natomiast profesora zwyczajnego w 1967. Od studiów związany był z Wydziałem Chemii Politechniki Warszawskiej (m.in. Katedra Chemii Fizycznej 1950-1960, kierownik Katedry Fizyki 1960-1968, dziekan wydziału 1962-1968).
Wieloletni członek (od 1947), wiceprezes (1952-1964) i prezes (1964-1967) Polskiego Towarzystwa Chemicznego. Od 1948 redaktor miesięcznika Problemy, w latach 1959-1968 redaktor naczelny. Członek komitetów i komisji PAN.
W roku 1968 usunięty z Politechniki Warszawskiej i zmuszony do emigracji (→ Marzec 1968), objął kierownictwo Zakładu Dielektrochemii na Université de Provence w Marsylii (Francja). Promotor 13 prac doktorskich, autor lub współautor ok. 100 prac naukowych z chemii fizycznej i fizyki, ok. 100 prac z historii nauki, a także wielu wydawnictw książkowych. Obecnie na emeryturze.
Jest członkiem honorowym Komitetu Historii Nauki PAN, członkiem korespondentem Europejskiej Akademii Nauk i Sztuk w Paryżu, Akademii Nauk, Rolnictwa, Sztuk i Literatury w Aix-en-Provence, członkiem zwyczajnym Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie w Londynie oraz Polsko-Skandynawskiego Instytutu Naukowego w Kopenhadze.
W roku 2006 otrzymał medal Mikołaja Kopernika, najważniejsze indywidualne odznaczenie PAN.
