Józef Krupiński
Z Wikipedii
Józef Krupiński (ur. 24 września 1930 we wsi Skarbanowo koło Izbicy Kujawskiej - zm. 1 września 1998 w Orzeszu na Górnym Śląsku) poeta współczesny bliski nurtowi autentyzmu, laureat nagrody im. Edwarda Stachury i członek Katowickiego Oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
W latach 50. zamieszkał w Tychach i aż do przejścia na emeryturę pracował pod ziemią jako technik górnik w KWK Ziemowit w Lędzinach.
Od roku 1968 publikował swoje utwory w czasopismach literackich tj. "Akant", "Poezja", "Miesięcznik Literacki", "Życie Literackie" oraz w niezależnej prasie stanu wojennego. Był autorem zbiorów wierszy, z których najważniejsze to "Marsz żałobny", "Z pokładów serca", "Mój pogrzeb pierwszy". Swój debiutancki tomik "Kwiaty Kujawskie" poświęcił rodzinnym Kujawom, natomiast wszystkie kolejne zbiory były zatotwiczone w węglu.
W jego twórczości (częstokroć parafrazującej teksty Biblijne) uderza tęsknota górnika zesłanego do świata "pierwszych odcisków rąk" za krainą dzieciństwa oraz pragnienie odnalezienia pierwotnego kontaktu człowieka z Bogiem. Józef Krupiński był poetą głęboko religijnym. Jego hermetyczne, ascetyczne w formie wiersze mają zazwyczaj charakter epifanii poetyckiej.
Osobne miejsce w twórczości Krupińskiego stanowią wiersze opisujące przeżycia estetyczne związane z obcowaniem z dziełami malarskimi takich artystów jak: Jacek Malczewski czy Vincent van Gogh.
[edytuj] Tomiki poetyckie
- Kwiaty kujawskie (Wydawnictwo Morskie, 1981)
- Marsz żałobny (Śląsk, 1985)
- Tratwa Świętej Barbary (Księgarnia św. Jacka, 1986)
- Mój pogrzeb pierwszy (Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1987)
- Z pokładów serca (Wydawnictwo Parnas, 1992)
Pośmiertnie
- Wiersze wybrane (Instytut Wydawniczy Świadectwo, 1999)
