Józef Naglik

Z Wikipedii

Józef Naglik (ur. 1899 w Koninie, zm. 1940 ?) - polski wojskowy w stopniu starszego sierżanta, dowódca strażnicy Korpusu Ochrony Pogranicza w Skałacie pod Tarnopolem.

Uczestnik wojny polsko-bolszewickiej w 1920 r., za co został odznaczony Krzyżem Walecznych. W okresie poprzedzającym wybuch II wojny światowej pełnił funkcję dowódcy strażnicy Korpusu Ochrony Pogranicza. Aresztowany w październiku 1939 r., w swoim domu w Skałacie przez funkcjonariuszy NKWD. Według zachowanych dokumentów NKWD znajdował się w grupie 3,4 tys. więźniów przetransportowanych w październiku 1940 r., do Kijowa, Charkowa i Chersonia. Okoliczności śmierci są nieznane. Rodzina Naglika została zesłana w czasie wojny w głąb Kazachstanu, a po przemianach demokratycznych w Polsce córka zaginionego poszukiwała go między innymi przez Rodziny Katyńskie, Ośrodek Karta i telewizyjny program ”Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie”.

W 2007 r., archeolodzy prowadzący wykopaliska w Bykowni będącej potencjalnym miejscem pochówku polskich oficerów pomordowanych na wschodzie odnaleźli nieśmiertelnik należący do sierżanta Józefa Naglika. Nieśmiertelnik według historyków stanowi pierwszy niepodważalny dowód na to iż część z pomordowanych Polaków, została zabita w stolicy Ukrainy, a następnie pochowana w zbiorowych mogiłach w Bykowni.