Józef Parmeński

Z Wikipedii

Józef I Burbon-Parmeński, wł. Giuseppe I, Duca di Parma e Piacenza (1875 – 1950) - tytularny książę Parmy i Piacenza w latach 1939-1950.

Henryk urodził się jako trzeci syn (ale drugi syn, który dożył wieku dorosłego) Roberta I, ostatniego księcia Parmy, i jego pierwszej żony - Marii Pii Burbon, księżniczki Obojga Sycylii, córki króla Ferdynanda II. Oboje jego rodzice byli ze sobą spokrewnieni. Józef podobnie jak jego starszy brat - Henryk, był opuźniony umysłowo. Po śmierci Roberta I w 1907, młodszy brat Henryka i Józefa - Eliasz został ogłoszony opiekunem rodzeństwa i głową rodziny Burbonów-Parmeńskich. Eliasz był więc regentem podczas tytularnych rządów Henryka I i następnie Józefa I.

Dla monarchistów Józef był jednak Józefem I Parmeńskim. Zmarł młodo, nigdy się nie ożeniwszy i nie posiadając żadnego potomstwa. Jego następcą został jego młodszy brat-regent - Eliasz.