Józef Weyssenhoff (publicysta)
Z Wikipedii
Józef Weyssenhoff (1760-1798) - publicysta, prawnik, poseł inflancki, deputowany z Wielkiego Księstwa Litewskiego na Sejm Wielki (1788-1792), kapitan wojsk litewskich.
Jeden z reprezentantów (obok Teodora Ostrowskiego, Sebastiana Czochrona, Józefa Szymanowskiego i Tomasza Kuźmirskiego) myśli humanitarnej w polskim prawie epoki stanisławowskiej.
Działacz Stronnictwa Patriotycznego i współzałożyciel Zgromadzenia Przyjaciół Ustawy Rządowej 3 maja (Zgromadzenia Przyjaciół Konstytucyi Rządowej). W latach 1791-1792 współredaktor "Gazety Narodowej i Obcej". Występuje jako sygnatariusz Konfederacji Generalnej Sejmu Wielkiego i Zaręczenia Wzajemnego Obojga Narodów.
Po wojnie polsko-rosyjskiej 1792 r. wyemigrował do Saksonii. Uczestnik sprzysiężenia powstańczego 1793-94.
