Józef Szymanowski
Z Wikipedii
Józef Szymanowski herbu Ślepowron (ur.1779 w Kaskach koło Rawy Mazowieckiej, zm. 1868 w Rzymie), generał brygady powstania listopadowego, oficer sztabu III Korpusu Wielkiej Armii Napoleona (1803-1813), szwoleżer gwardii, uczestnik powstania listopadowego; autor Pamiętników.
Ukończył Korpus Kadetów w Warszawie i podczas powstania kościuszkowskiego w 1794 walczył na jej ulicach. Potem służył w sztabie gen. M. Kamińskiego uczestniczył w kolejnych bitwach powstania do Maciejowic włącznie. Od 1806 w stopniu kapitana służył w armii Księstwa Warszawskiego. odbył kampanię pomorską i w 1807 kampanie mazurską. potem przeniósł sie do armii francuskiej.
Jako oficer sztabu marszałka Davousta walczył pod Wagram i Ratyzboną. W 1810 powrócił do macierzystego 2 pułku piechoty i w nim odbył wszystkie dalsze kampanie napoleońskie. Pułkownik z 1814.
W armii Królestwa Polskiego dowódca wzorowego batalionu szkoły podchorążych. W 1817 zaszczycony tytułem fligeradiutant cara, ale w 1818 podał sie do dymisji. Po wybuchu powstania 1830 powrócił do służby, zorganizował i dowodził 19 pułkiem piechoty z którym walczył pod Ostrołęką. Generał od czerwca 1831. Uczestniczył w wyprawie na Litwę i z grupą gen. Franciszka Rohlanda złożył broń w Prusach Wschodnich.
Po upadku powstania władze rosyjskie skonfiskowały jego majątek. Po uwolnieniu z internowania udał się na emigrację do Niemiec i Włoch. Od 1848 służył w armii Republiki Rzymskiej. Walczył po stronie papieża Piusa IX. Zmarł w Rzymie.
Syn Franciszka i Zofii Górskiej, mąż Matyldy Poniatowskiej.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
H. P Kosk Generalicja polska t. 2 wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks' Pruszków 2001.
