Józefa Radzymińska

Z Wikipedii

Józefa Radzymińska ps. Mieczysława, Miecz y Sława (ur. 1 czerwca 1921 w Lesznowoli, zm. 3 września 2002 w Warszawie) – poetka, powieściopisarka, tłumaczka, plutonowy podchorąży.

Studiowała w Szkole Nauk Politycznych, w konspiracji działała od 1939 w Służbie Zwycięstwu Polski (później ZWZ i AK). Została aresztowana 12 stycznia 1941 i do czerwca była przetrzymywana w na "Pawiaku". W 1943-1944 należała do redakcji pism "Kuźnia" i "Dźwigary". Gdy wybuchło powstanie warszawskie została łączniczką batalionu "Iwo". Była w niewoli jenieckiej w stalagu Oberlangen.
Po wojnie (w latach 1945-46) pracowała w Polskim Czerwonym Krzyżu we Włoszech. Następnie przebywała w Wielkiej Brytanii, w Argentynie (tam też była współzałożycielką Stowarzyszenia Literatów i Dziennikarzy Polskich) i w Buenos Aires. W 1962 powróciła do kraju i działała w Związku Literatów Polskich.

Wydała m.in. tomik wierszy pt. Popiół i płomień. Była członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.