Języki tyrreńskie
Z Wikipedii
Języki tyrreńskie (od gr. Tyrrenoi – Etruskowie) - hipotetyczna rodzina językowa, w skład której miałyby wchodzić wymarłe już języki europejskie: etruski, lemnijski, retycki (wg. Pliniusza Starszego), a także przed-greckie języki Cypru i Krety (m. in. minojski, eteokreteński i eteocypryjski). Najbardziej prawdopodobne wydaje się pokrewieństwo języka etruskiego i lemnijskiego.
Niektórzy językoznawcy wyłączają przedgreckie języki Krety i Cypru spośród języków tyrreńskich i zaliczają je obok nich do rodziny języków egejskich (inne opracowania łączą jednak języki eteokreteński i eteocypryjski raczej z językami semickimi).
Część językoznawców uważa, że języki tyrreńskie (wraz z egejskimi lub bez nich) i języki indoeuropejskie wywodzą się ze wspólnego prajęzyka indo-tyrreńskiego. Inni sugerują że rodzina ta spokrewniona jest z baskijskim.[1]
Z powodu braku wystarczającego materiału porównawczego, wszystkie powyższe hipotezy pozostają jedynie spekulacją.
Przypisy
- ↑ Jorge Alonso Desciframiento de la lengua etrusca, Madrid 1998