Jacek Dobaczewski
Z Wikipedii
Jacek Dobaczewski (ur. 9 maja 1952 w Płońsku) – fizyk polski, specjalista w dziedzinie fizyki jądrowej.
Absolwent Liceum im. Jana Zamoyskiego w Warszawie oraz Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie pracuje w Instytucie Fizyki Teoretycznej od ukończenia studiów w 1974. Stopień doktora nauk fizycznych uzyskał w 1979, doktora habilitowanego w 1991 a tytuł profesora w 1997. Członek Komitetu Fizyki Polskiej Akademii Nauk oraz członek honorowy (Fellow) Amerykańskiego Towarzystwa Fizycznego.
Prowadzi współpracę naukową z wieloma światowymi ośrodkami naukowymi. Przebywał jako gościnny profesor m.in. w: Institut de Physique Nucléaire, Orsay (Francja), Centre d'Etudes Nucléaires de Saclay (Francja), California Institute of Technology, Pasadena (USA), Stellenbosch University (RPA), Centre de Recherches Nucléaires de Strasburg (Francja), University of Tennessee and Oak Ridge National Laboratory (USA). Aktualnie ściśle współpracuje z University of Jyväskylä[1](Finlandia).
Zainteresowania naukowe profesora Dobaczewskiego skupiają się wokół wielu zagadnień związanych z badaniami metodami fizyki teoretycznej struktury jądra atomowego. Jest autorem ponad 300 oryginalnych prac naukowych, które uzyskały (stan na grudzień 2007) ok. 4000 cytowań i indeks Hirscha 36 (z ang.h-index).
Miłośnik muzyki Gustawa Mahlera, Pawła Szymańskiego i zespołu Raz Dwa Trzy. Syn Wenedy Dobaczewskiej, stryjeczny wnuk Eustachego Rudzińskiego i Eugeniusza Dobaczewskiego męża Wandy Dobaczewskiej.
