Jadwiga Wilejto

Z Wikipedii

Jadwiga Wilejto z d. Szoszler (ur. 22 stycznia 1949 w Rzeszówku^[1] k. Złotoryi) - polska łuczniczka, trenerka, sędzia, działaczka sportowa, olimpijka z Monachium, Montrealu i Moskwy. Córka Marka i Władysławy (z d. Hałabura).

Jej kariera sportowa przypada na lata 1960-1985. Należała do klubów takich jak: Rybak Trzebież, Łucznik Trzebież, Chemik Police i Obuwnik Prudnik. Jej trenerami byli: Dionizy Michalczyk i Roman Karawan. Podczas Mistrzostw Polski zdobyła 39 medali. 42 razy pobiła rekord Polski. Została uhonorowana tytułem Mistrzyni Sportu.

W 1968 r. ukończyła Liceum Pedagogiczne w Szczecinie, a w 1976 r. Akademię Wychowania Fizycznego w Poznaniu. Po tym jak jej kariera sportowa dobiegła końca została nauczycielką wf w Publicznej Szkole Podstawowej nr 1 w Prudniku. Była również trenerką w klubie sportowym Obuwnik Prudnik. Od 1980 r. była trenerką łucznictwa II klasy, a od 2002 r. I klasy^[1]. Działała społecznie w PKOl, Polskim Związku Łuczniczym i SZS. W latach 2003-2004 była prezesem Polskiego Związku Łuczniczego. Jest mężatka i ma córkę Izabelę. Obecnie mieszka w Gdańsku.

[edytuj] Odznaczenia

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski;
• trzykrotnie złotym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe;
• Srebrny Krzyż Zasługi (1976);
• Złoty Krzyż Zasługi (1986).

[edytuj] Osiągnięcia sportowe

• 1971 - złoty medal Mistrzostw Polski (indywidualnie);
• 1971 - złoty medal Mistrzostw Świata, York (drużynowo);
• 1971 - złoty medal Mistrzostw Świata, Canberra (2x60 m);
• 1971 - brązowy medal Mistrzostw Świata, York (2x50 m);
• 1972 - 18. miejsce podczas Igrzysk Olimpijskich w Monachium (4-bój indywidualny);
• 1975 - złoty medal Mistrzostw Polski (indywidualnie);
• 1976 - złoty medal Mistrzostw Europy, Kopenhaga (70 m);
• 1976 - 6. miejsce podczas Igrzysk Olimpijskich w Montrealu (4-bój indywidualny);
• 1977 - złoty medal Mistrzostw Polski (indywidualnie);
• 1977 - srebrny medal Mistrzostw Świata, Canberra (indywidualnie);
• 1977 - srebrny medal Mistrzostw Świata, Canberra (2x70 m);
• 1978 - srebrny medal Mistrzostw Europy, Stoneleigh, Wielka Brytania (drużynowo - razem z Marią Szeligą i Lucyną Skowronek)^[2];
• 1978 - brązowy medal Mistrzostw Europy, Stoneleigh, Wielka Brytania (indywidualnie)^[2];
• 1980 - 11. miejsce podczas Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (4-bój indywidualny);

[edytuj] Rekordy Świata

• 1971 - 60 m 322 pkt.;
• 1977 - 2x60 m 630 pkt.;
• 1971 - drużynowo 3518 pkt.;
• 1971 - drużynowo 6907 pkt.

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński; Leksykon Olimpijczyków Polskich 1924-2006, Fundacja Dobrej Książki, Warszawa 2007, ISBN 9788386320103