Jakub Ludwik Sobieski
Z Wikipedii
Jakub Ludwik Henryk Sobieski (ur. 2 listopada 1667 w Paryżu, zm. 19 grudnia 1737 w Żółkwi) - polski królewicz, syn Jana III Sobieskiego i Marii Kazimiery Luizy d'Arquien, jeden z kandydatów podczas elekcji w 1697 roku.
Jakub Ludwik urodził się w Paryżu; jego matka przybyła do Francji, chcąc ugruntować pozycję męża na francuskim dworze, a także, by urodzić pod opieką francuskich lekarzy. Pierwsze imię otrzymał po swoim dziadku ojczystym Jakubie Sobieskim. Rodzicami chrzestnymi Jakuba Ludwika byli Ludwik XIV Burbon, król Francji, i Henrietta Anna Stuart. We wrześniu 1668 roku Marysieńka wraz z synem powróciła do Polski.
Matka bezskutecznie starała się o rękę córki cesarza Leopolda I dla swojego pierworodnego syna; mimo zabiegów rodzicielki Jakub Ludwik nie otrzymał też księstwa brzesko-legnickiego po śmierci Jerzego Wilhelma w 1675 roku. Jakub w dzieciństwie był nazywany Fanfanikiem.
W 1683 roku towarzyszył ojcu w odsieczy wiedeńskiej. Już po powrocie do Polski cesarz Leopold I kazał przesłać królewiczowi szablę z diamentami i Order Złotego Runa. Jan III Sobieski starał się zapewnić koronę Jakubowi, a w 1687 roku mianował go dowódcą nieudanej wyprawy na Kamieniec Podolski.
W 1687 roku Jakub Ludwik Sobieski bezskutecznie starał się o rękę Ludwiki Karoliny Radziwiłłówny, która zdecydowała się poślubić Karola III Filipa - księcia Neuburga, brata cesarzowej Eleonory Magdaleny (żony Leopolda I).
W 1691 roku Jan III Sobieski zorganizował nieudaną wyprawę na Mołdawię, chcąc osadzić na tamtejszym tronie Jakuba.
Po śmieci ojca otrzymał Złoczów. W czasie wolnej elekcji w 1697 roku Jakuba popierało województwo krakowskie, a także młodsi bracia. Jakub, mimo nacisków cesarza Lepolda I, nie uznał wyboru Augusta II Mocnego na króla Polski.
Nie zrezygnował z planów zdobycia polskiej korony i w tym celu w 1701 roku nawiązał kontakty ze Szwecją. W listopadzie 1703 roku jego kandydaturę gotów był poprzeć kardynał Radziejowski. Jednak 27 lutego 1704 roku pod Wrocławiem Jakub i jego młodszy brat Konstanty zostali porwani przez Augusta II i osadzeni w cytadeli w Lipsku.
Ożenił się w 1691 z Jadwigą Elżbietą Amelią von Pfalz-Neuburg, siostrą żony Leopolda I (córką Filipa Wihelma - elektora Palatynatu Reńskiego, i Elżbiety Amalii Hessen-Darmstadt). Dzieci Jakuba Ludwika Sobieskiego i jego żony:
- Maria Leopoldyna Sobieska (30 kwietnia 1693 - 12 lipca 1695),
- Maria Kazimiera Sobieska (20 stycznia 1695 - 18 maja 1723), wstąpiła do zakonu, ale jej ojciec próbował wydać ją za Karola XII Szwedzkiego,
- Maria Karolina Sobieska (15 listopada 1697 - 8 maja 1740), żona Fryderyka Maurycego de la Tour d'Auvergne, potem Karola Godefroid de la Tour d'Auvergne, księcia Bouillon,
- Maria Klementyna Sobieska (18 lipca 1702 - 24 stycznia 1735), żona Jakuba Stuarta (syna króla Jakuba II Stuarta),
- Maria Magdalena Sobieska (ur. i zm. 3 sierpnia 1704).
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Edward Rudzki, Polskie królowe, t. 2, Warszawa 1990, s. 204-205, 212, 215, 217-218, 220-240, 242.