Henrietta Anna Stuart

Z Wikipedii

Henrietta Anna Stuart, fr. Henriette d'Angleterre (16 czerwca 1644 - 30 czerwca 1670) - najmłodsze dziecko króla Anglii - Karola I i Henrietty Marii Burbon. Zwana była również jako Minette.

Po śmierci kardynała Henryka Benedykta Stuarta - ostatniego z linii Stuartów, Jakobici chcieli osadzić na tronie właśnie potomków Henrietty Anny.

Urodziła się w Bedford House, w Exeter, ale wychowała się na francuskim dworze, jej matka była Francuzką. Jej ojciec został ścięty przez Anglików i rodzina Henrietty Anny znalazła się na łasce Francuzów. W 1661, w wieku 17 lat, Henrietta Anna poślubiła swojego bliskiego kuzyna - Filipa I Burbona, księcia Orleanu (brata króla Francji - Ludwika XIV). Ślub miał miejsce 31 marca, w kaplicy Palais-Royal - w Paryżu. Małżeństwo to nie należało do szczęśliwych, ponieważ Filip wolał towarzystwo mężczyzn niż swojej żony - miał wielu faworytów, którzy nie bali się żartować z Henrietty Anny.

Podobno Henrietta Anna miała romans z Ludwikiem XIV i użyła swojego na niego wpływu, żeby wygnano jednego z ulubieńców Filipa - bardziej prawdopodobnie był to jedynie flirt, oboje z pewnością bardzo się lubili i mieli wspólne zainteresowania. Henrietta Anna przyjaźniła się też z Olimpią Mancini, siostrzenicą kardynała Mazarin.

Henrietta Anna i Filip Burbon-Orleański byli rodzicami 4 dzieci:

• Marii Ludwiki Orleańskiej (1662-1689), która w 1679 poślubiła Karola II Habsburga, króla Hiszpanii,
• Filipa Karola, księcia de Valois (1664-1666),
• Marii Anny Orleańskiej (1669-1728), która w 1684 poślubiła Wiktora Amadeusza II, króla Sardynii i Sabaudii,
• córki, która urodziła się martwa (1665).

Henrietta Anna czterokrotnie poroniła: w roku 1663, 1666, 1667 i 1668. Pod koniec życia - mimo złego stanu zdrowia - księżna nigdy się nie skarżyła. Po jej śmierci Filip, który potrzebował męskiego potomka, ożenił się po raz drugi, z Elżbietą z Palatynatu.