Jakub Niemojewski
Z Wikipedii
Jakub Niemojewski (ok.1532-1584), działacz reformacyjny, chorąży inowrocławski, wielokrotny poseł na Sejm.
Jakub Niemojewski pochodził ze znanej rodziny szlacheckiej. Był synem Wojciecha sędziego inowrocławskiego i bratem Jana Niemojewskiego.
Zdobył wykształcenie teologiczne i prawnicze na Albertynie w Królewcu oraz w Wittenberdze, gdzie był uczniem Melanchtona (1550).
Po powrocie na Kujawy porzucił luteranizm na rzecz kalwinizmu. Był aktywnym organizatorem kościołów protestanckich na Kujawach. Po zbliżeniu się do braci czeskich doprowadził do porozumienia ich z kalwinami kujawskimi w formie unii zawartej w jego dziedzicznej posiadłości w Liszkowie w 1565. W swojej działalności angażował się szczególnie na rzecz rozwoju szkolnictwa protestanckiego.
Jako poseł występował na sejmach w czasach Zygmunta Augusta w latach 1570 i 1572 w sprawie równouprawnienia wyznań. W czasie bezkrólewia wsławił się pracą w komisjach redagujących akt konfederacji warszawskiej (1573). Niemojewski znany był też z wystąpień na sejmach w czasie panowania Stefana Batorego.
Jakub Niemojewski był znany jako nie tylko z wystąpień jako polemista sejmowy, ale również z publikacji ogłoszonych drukiem:
- 1566 "O jedności boskiej" - traktat skierowany przeciw swojemu bratu Janowi Niemojewskiemu.
- 1569 "Odpowiedź na książki ks. Benedykta Herbesta" - w obronie nauki braci czeskich.
- 1570 "Apologia" - odpowiedź na wystąpienie ks. Jakuba Wujka przeciw zgodzie sandomierskiej.
