Jan Łopuszański (fizyk)
Z Wikipedii
Jan T. Łopuszański (ur. 21 października 1923 r. we Lwowie, zm. 30 kwietnia 2008 we Wrocławiu) - polski fizyk teoretyk
Tytuł doktora nauk fizycznych uzyskał w 1955 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim, od r. 1959 był profesorem fizyki teoretycznej Uniwersytetu Wrocławkiego.
W r. 1957 został wybrany Prodziekanem, a w latach 1962-1968 pełnił funkcę Dziekana Wydziału Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1954-1968 pracował także we Wrocławskim Oddziale Polskiej Akademii Nauk. W latach 1970-1984 był Dyrektorem Instytutu Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Według opinii wielu kolegów fizyków, w kraju i zagranicą, był to złoty okres w historii Instytutu, kiedy to nastąpił burzliwy rozwój nowych kierunków badań i owocnych kontaktów zagranicznych. Od roku 1986-go członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.
Uznany wybitnym specjalista w dziedzinie kwantowej teorii pola, uznawany jest za jeden z filarów polskiej fizyki teoretycznej. W szczególności znane twierdzenie Haaga-Łopuszańskiego- Sohniusa ukierunkowało dalsze badania w dzedzinie supersymetrycznych teorii pola. Jan Łopuszański współpracował z wieloma wybitnymi fizykami zagranicznymi, w tym: z L.Van Howe i T. Ruijgrokiem (Utrecht), K.O. Friedriechsem i B. Zumino (New York), H. Reeh (Princeton, potem Getynga), R. Haagiem i M. Sohniusem (Hamburg). Jest autorem 75 publikacji naukowych, 26 prac przeglądowych.
Jego postawa (naukowa i etyczna) i działalność w dziedzinie organizacji nauki stały się pozytywnym wzorcem dla młodszego pokolenia. Był jednym z głównych inicjatorów Międzynarodowej Zimowej Szkoły Fizyki Teoretycznej w Karpaczu. Promował 11 doktorów, był promotorem doktoratów honoris causa nadanych przez Uniwersytet Wrocławski dwóm Lauretaom Nagrody Nobla, profesorom C. N. Yangowi i A. Salamowi.
Spis treści |
[edytuj] Życie prywatne
J. Łopuszański był żonaty z Barbarą Zasłonką i miał syna Macieja. Wśród jego hobby wymienia się muzykę barokową i uprawianie ogrodu. Zmarł na zawał serca 30 kwietnia, 2008 w swoim domu we Wrocławiu. Pochowany został na Cmentarzu Świętej Rodziny na Sępolnie.
[edytuj] Książki i skrypty
- J. Łopuszański, A Pawlikowski, “Fizyka statystyczna”, PWN, Warszawa 1969
- J. Łopuszański, “Wstęp do aksjomatycznej teorii pola kwantowego”, 1964
- J. Łopuszański, “Introduction to axiomatic quantum field theory. Vol.1”
- J. Łopuszański, “An Introduction to the conventional quantum field theory”, Uniwersytet Wrocławski (1976)
- J. Łopuszański, “O symetrii w kwantowej teorii pola”, 1983
- J. Łopuszański, “O znaczeniu potencjałów elektromagnetycznych w ...”, 1984
- J. Łopuszański, “Spinorial Calculus” (PWN Wrocław, 1984)
- J. Łopuszański, “Rachunek spinorów”, PWN Warszawa (1985).
- J. Łopuszański, “An Introduction to Symmetry and Supersymmetry in Quantum Field Theory” (World Scientific, Singapore, 1991)
- J. Łopuszański, A. Pękalski, J. Przystawa [ed], “Magnetism in metals and metallic compounds”, Conference Proceedings, Plenum Press, New York (1974)
[edytuj] Bibliografia
- W parze z odwagą winien iść rozsądek / Witold Karwowski, Władysława Nawrocka, Andrzej Borowiec, "Postępy Fizyki", 2001 z. 1 s. 15-37
- Rozmowa z Janem Łopuszańskim, profesorem fizyki teoretycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, "Studia i Materiały z Dziejów Uniwersytetu Wrocławskiego", t. 5 (2004), s. 201-246
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Książki prof. Jana Tadeusza Łopuszańskiego w sieciowej wersji Przewodnika Bibliograficznego - 34 pozycje
- Książki prof. Jana Tadeusza Łopuszańskiego w katalogu komputerowym Biblioteki Jagiellońskiej
- Książki prof. Jana Tadeusza Łopuszańskiego w katalogu komputerowym Biblioteki Uniwersytetu Wrocławskiego
- Nekrolog w "Polska.Gazeta Wrocławska"
- Wspomnienie o prof. Janie Łopuszańskim napisane przez prof. Arkadiusza Jadczyka
